Powiedz co robić, gdy pies ... ?

Magda Nulkowa

Czytałam o tej metodzie nagrywania i odtwarzania odgłosów w książce, ponoć psy uczą się szybko odróżniać odgłosy nagrane i te prawdziwe.
(poradnik pt. "Dobre psy")
Pozdrawiam
Magda

Gocha2606

Warna.

Nie pamiętam już teraz, bo to było ponad 2,5 roku temu. Chyba mu ją Paweł zabrał i dostał ją potem znów. Ale nie dam głowy.

Ale generalnie sie z Tobą zgadzam, że Nero pewnie tak sobie pomyślał. Ja natomiast powinnam napisać kilka słów dodatkowo na ten temat.
Nero w tym czasie był u nas od jakieś 10-14 dni. Po 3 dniach od przybycia do nas miał 2 operacje - odnerwianie z pectinectomią oraz kastrację. Po 2 dniach wyjechaliśmy do Zakopanego (na Wielkanoc), czyli znów byl w nowym miejscu. On nas zupełnie nie znał, był u nas krótko, był na kolejnym obcym terenie wśród zupełnie obcych osób i jeszcze z Bezą, która go obwarkiwała. Sądzę, że to też miało wpływ na jego warczenie właśnie wtedy.

Najważniejsze, że już nie warczy i oczywiście również nie gryzie. Smile

Jacek Gałuszka · Gość

Pozwolę sobie wtrącić moje 2 grosze.
Po pierwsze - każdy pies jest inny. Ma inny temperament i wrażliwość. Dlatego to, co dla jednego psa będzie tylko informacją "to co robisz nie przyniesie ci korzyści, więc lepiej tego nie rób", dla innego będzie karą.
Po drugie - strach często wzmacnia się nieświadomie poprzez zafundowanie psu uczucia ULGI w obliczu strachu. W podobny sposób tworzą się u ludzi fobie.
Wchodzisz do łazienki widzisz pająka, czujesz obrzydzenie, wycofujesz się - czujesz rodzaj ulgi. Następnym razem wchodząc do łazienki oczekujesz już teg pająka a strach jest większy.
Przekładając to na psy - reakcja właściciela w postaci POCIESZANIA psa gdy czegoś się boi może wzmacniać w nim uczucie strachu.
Jestem zwolennikiem stosowania POZTYWNYCH metod w wychowaniu i szkoleniu, jednak trzeba pamiętać, że edukacja psa skłąda się przynajmniej z 3 rzeczy:
- wychowanie (czyli zakazy, ograniczenia, dyscyplina, nakazy - zasady współżycia, często definiowane przez NIE, a więc pies ma NIE skakać, NIE niszczyć, NIE załatwiać się w domu, NIE żebrać przy stole. NIE rzucać się na inne psy)
- szkolenie (czyli umiejętności siad, waruj, zostań)
- zaufanie (czyli to, że pies pozwala sobie zakroplić uszy, obciąć pazury itd)
W przypadku wychowania psa nie można nie stawiać ŻADNYCH granic i ignorować np. gryzienie po rękach czy skakanie na ludzi. Można nauczyć psa gryźć zabawkę i trzymać łapy na ziemi, można też po prostu nauczyć go znaczenia słowa NIE, dzięki czemu pies będzie nam wdzięczny, że informujemy go czego sobie życzymy, a czego sobie nie życzymy.
Wielu ludzi przechodzi do KARANIA psa ZANIM nauczy go znaczenia poszczególnych poleceń i zanim powie mu i swoich oczekiwaniach. To jest niedobre i burzy więź. Jednak równie destrukcyjne dla więzi jest oddanie psu przewodnictwa i tolerowanie wszystkich jego wyskoków.
Niestety wiele z zachowań psich jest samonagradzających i ignorowanie ich nie wygasi.
Od umiejętności, kompetencji, etyki człowieka zależy w jaki sposób dogada się z psem i jakimi metodami posłuży się, by postawić psu granice i wymagania.
Im więcej jest w tym KOMUNIKACJI i zrozumienia - tym mocniejsza więź przy okazji się tworzy.
A co do strachu przed burzą. Hałas jest pierwotnym bodźcem awersyjnym. Dlatego trudno przezwyciężyć tak głęboko utrwalony strach. Czasami sprawdza się wprowadzenie psa w tryb pracy (wyonywanie poleceń, zabawa) przy jednoczesnym eksponowaniu wystrzałów (nagranie). Ale czasami po prostu to nie zdaje egzaminu.

Ola&Effek&Szisza

hehe, Gosiu troszke odkrylas moje tajne zrodlo wiedzy, Cesar podal nam kilka pomyslow Razz

ale jego metody wymagaja doswiadczenia Smile

Warno, dla mnie bardziej drastyczne byloby zdrapywanie Efka z asfaltu, albo szukanie go po schroniskach, sa takie sytuacje, gdzie reakcja musi byc natychmiastowa, gdzie spokoj czlowieka i zdecydowanie daje mozliwosc uspokojenia psa. Tak jak mowilam sa sytuacje gdzie prubujemy odwrocic jego uwage... gonilismy sie wokol smietnika ... teraz smietnik jest super miejscem na siusianie Razz

cwiczylismy go w czasie burzy na dworze...ale do tego potrzebny byl czas, to byl etap 2... ale postaw sie w sytuacji ze Twoj maluch spanikuje tak ze Ci wyleci na ulice... ze pociagnie Cie tak mocno ze wyjdziesz z tego ze zlamana reka... nie da sie tych sytuacji przewidziec... nie mamy latlerkow, mamy psy ktore maja do 40 kilo...
nagrywanie burzy i puszczanie coraz glosniej jest ta metoda ktora mysmy stosowali, ale mozna ja stosowac w domu... dokladnie robisz to samo...stawiasz wyzwanie... ale my nie mielismy psa niespokojnego, mielismy psa ktory stwarzal niebezbieczenstwo... drastyczne byloby karanie go za to ze sie boji...mysmy nie pozwolili mu uciec... jak ja sie balam wysokosci...poszlam na scianke, trzeba sie zmierzyc z wlasnym strachem...to nas ksztaltuje.
Wiekszosc trenerow mowi o tym ze pies nie powinien miec tej samej drogi spaceru... dlaczego...wlasnie chodzi o wyzwanie... brac go miejsca w ktorych sie czegos obawia...to da mozliwosc powstania wiezi i tego ze pies zacznie na nas polegac. Jesli bede na sile wyszukiwac miejsc w ktorych pies moze sie bac, wpadne w jakas paranoje, Effek bal sie np drzwi wejsciowych do domu... jak mialam uniknac tego ?
Ja nie mowie ze pies sie nie moze przestraszyc... mowie o tym ze nie moze spanikowac, nie moze stwarzac zagrozenia dla siebie i dla innych.
Efektem... jak mi cos spadnie w kuchni Efek jest pierwszy ciekawy zeby sprawdzic, jak odkurzam spokojnie sobie siedzi na lozku i obserwuje, jak ktos zasowa zaluzje patrzy sie lekliwie ...ale da sie go kielbacha albo piszczaca pilka odciagnac... no bardziej ta pilka
Z reszta metody ktore stosowalismy byly konsultowane z behawiorystami i trenerami. Mysmy wiedzieli ze nie mozemy sie rozczulac nad malym...ale do kiedy??

pozdrawiamy Smile

Justyna Bazisowa

Ja też własnie czytam poradnik "Dobre psy"
Pozdrawiam!

Ola&Effek&Szisza

Warna.

Gocha2606

A ja znowu wtrącę się nieśmiało - a może by tak podzielić ten wątek na pytania i odpowiedzi udzielane przez chętnych do adopcji, a dyskusję merytoryczną o sposobach szkolenia przenieść np. do "Nauka i nauczanie", albo utworzyć nowy wątek ?
Bo w sumie to pretendenci do adopcji tu mało się odzywają, jakby przestraszyli się naszej konstruktywnej wymiany poglądów....
A i odpowiedzi mają tu niemal gotowe Rolling Eyes

To tak na marginesie.

Ola&Effek&Szisza

Katarzyna_Margo

To ja juz z musztardą po obiedzie po wypowiedzi p.Jacka (wylogowało mnie wcześniej i wywaliło posta) ale skoro napisałam, ze się nie zgadzam to powiem dlaczego:

Zgadzam się z Warną, że szkolenie przy pomocy pozytywnych skojarzeń jest najkuteczniejsze, nadłużej utrzymują sie jego efekty i daje najwięcej satysfakcji obydwu stronom tego procesu. I jeszcze coś - stosowanie jakiejkolwiek formy świadomej przemocy jest po prostu sprzeczne z moją naturą. Nie umiem po prostu. I do tego momentu się zgadzamy.
Ale szkolenie to nie wszystko. Codziennie uczymy się gdzie są granice - i pies i my. Obserwujesz swojego psa i wiesz co mu sprawia przyjemność a czego nie lubi. Czasami dowiadujesz się tego w zaskakujący sposób. Kiedy Nero czy Beza ostentacyjnie olewają Twoje czułości to nie obrażasz się na nich chociaż przyjemnie Ci nie jest. Dostałaś informację "nie teraz".

I tu dochodzimy do sedna: wymiana informacji nie zawsze może być miła. Zachowania psa ignorujesz kiedy są obojetne, nie wpływają na wasze relacje - pies śpi, je, zajmuje się własnymi sprawami. Kiedy chcesz mu pokazać, że robi coś na czym Ci zależy, co z Twojego punktu widzenia jest dobre - nagradzasz go. A jeśli robi coś czego Ty absolutnie nie akceptujesz? Zignorowanie w takiej sytuacji to moim zdaniem wysłanie komunikatu "rób co chcesz, twoja sprawa". Skąd pies ma wiedzieć, że czegoś mu nie wolno? Jak uczyłaś Nero żeby nie wchodził na kanapę? Przecież nie nagradzając za każdym razem gdy położył się gdzie indziej. A jeśli wda się w awanturę to też zignorujesz takie zachowanie?

Chciałabym być dobrze zrozumiana. Nie chodzi mi o wrzask czy inną karę tylko o czytelny komunikat NIE WOLNO TEGO ROBIĆ. Myślę, że są sytuacje, w których musisz postawić granicę w sposób zdecydowany i kategoryczny. I jednoznaczny dla psa. Bo on ma prawo wiedzieć czego od niego oczekujesz ale także czego nie chcesz.

Edyta Duszenko

Banalna sytuacja ale chyba wszystkim posiadaczom psów znana: wytarzanie się w czymś niekoniecznie dla nas pachnącym ale dla psa aromatycznym. Na swoim przykładzie: gdy jesteśmy na spacerku i lezy cosik właśnie takiego na trawie i księzniczka ma ochotę zabarwić futerko przyjmuje wtedy charakterystyczną postawę (nie wiem czy uda mi się to obrazowo napisać), otóż pochyla głowę przekręca ją lekko w lewo, prawą łapę zgina w kolanie i robi tzw. wślizg, trwa to ułamki sekund potem ląduje najpierw głową potem resztą w skarbie. Ponieważ znam ten układ ciała przed upapraniem się więc w 90 % udaje mi się w ostatniej chwili przerwać jej właśnie krótkim ale stanowczym NIE!. Te 10 % jak nie widzę, ale gdy wiem, że to właśnie ten moment to moje głośne Nie nigdy nie zawiodło. I teraz mam pytanie, jak skutecznie doprowadzic do tego aby pies nie wytarzał się nawet jak nie widzę, gdy nie słyszy słowa NIE? I czy to NIE użyte dokładnie w tej sytuacji Werka odbiera jako strach?

Jolanta

Jak skutecznie zapobiegać wytarzaniu się psa bez komendy NIE, nie mam pojęcia Confused

Nie uważam, żeby użycie hasła NIE było dla psa straszące czy stresujące, chociażby dlatego,
że moje panny po prawidłowej reakcji na NIE, czyli zaniechaniu, bardzo często przybiegają po nagrodę Very Happy

Czyli sądząc po ich reakcji, NIE jest dla nich zwykłą komendą zatrzymującą wykonywaną czynność Smile

Tak jak np. STÓJ służy do zatrzymania się w miejscu Very Happy

marta.bajowa

Uważam dokładnie jak Jolanta. Poza mojej Bajki przez wytarzaniem się jest dokładnie taka sama jak opisana przez Edytę Duszenko Very Happy

Wtedy moje NIE ratuje sytuację, a dla Baji jest komunikatem, swego rodzaju komendą powrotu do stanu poprzedniego i nierobienia czegoś obecnie, zatrzymania.

Warna.

Słuchajcie, ja uważam, że można nie mówić NIE. Jak chce się wytarzać w gównie, to wołasz psa do siebie, a nie mówisz NIE. Jak chce wejść na kanapę, po prostu mu to uniemożliwiasz.

Mój przypadek ni jest przypadkiem szkolenia bez mówienia NIE. Ja tak nie zrobiłam, Mój pies (psy) wchodzą na kanape i na łóżko i mało tego, ja to bardzo lubię, więc wyeliminowanie tego nie wchodziło w rachubę. Ale nie warczą, jak się je chce przesunąć. Ja ma inna swoją teorie na temat szkolenia psów (i ludzi też),a le jestem teraz w robocie i nie mam czasu, żeby to opisać. Opiszę na pewno i o tym, co zrobiłam z Nero i co zrobiłam z lękami Bezy. Ale dziś nie dam rady, bo wieczorem mam specjalnego gościa z Zabrza, czyli Anie W. (od Megan).

Zaproszę jeszcze Jacka do dyskusji, ale on dzis szkoli, więc nie bedę mu przeszkadzać, zrobię to dopiero wieczorem.

P.S. Wątku nie będę dzielić, bo to jest ciągle ciąg dalszy rozważań na tematy dotyczące uczenia naszych psów, a dzielenie wątków mi słabo wychodzi, zawsze coś przeniosę nie tak, jak trzeba. Niech to będzie wszystko razem, jak ktoś będzie chciał przeczytać, to będzie miał ucztę.
Jeśli Agata zdecyduje inaczej, to to zrobi, bo jest w tym sprawniejsza.