KASPAR

Jerzy Kora

fajnie się czyta ale jeszcze fajniej chyba ogląda. Takie uśmiechnięte pysie. Super ujęcia.

Asia Zuzkowa

Kochany Kasparek Heart

Uwielbiam go oglądać. Wspaniale czytać wieści z nudnego życia

Asia&Rita

A w realu , jest jeszcze bardziej cudowny

Aśka Axelowa

Pozwolę sobie przekopiować tutaj moją odpowiedź, jaką pisałam Karinie w sprawie kosztów utrzymania Kasparka. Być może jeszcze się ta informacja kiedyś przyda:

Karino,

fakt jest taki, że generalnie utrzymanie goldena nie jest tanie Confused

Niestety jest to rasa obciążona sporą ilością chorób: dysplazja stawów biodrowych, łokciowych, alergie, PRA (choroba oczu), częste choroby uszu, niedoczynność tarczycy, choroby serca, często nerek, wrażliwy układ pokarmowy...
Także, na goldena - gdy trafi się chorowity egzemplarz - można czasami wydawać naprawdę wiele setek... Wink

Znacznie mniej chorowite są tzw. rasy pierwotne (np. husky, malamut) czy... po prostu kundelki Smile

Oczywiście - generalizuję Smile

Kaspar ma zdiagnozowane dwie choroby - padaczkę i niedoczynność tarczycy.
Przez 9 miesięcy, jakie jest u mnie, nie zaobserwowałam u niego żadnych innych chorób. Na pewno nie ma żadnych alergii pokarmowych, nie ma problemu z przestawianiem go z jednej karmy na inną (czasami tylko w tym wypadku puszcza bąki Wink

), bardzo rzadko ma problemy z uszami (u mnie - tylko raz, szybko wyleczyliśmy), ma zdrowe oczy, zdrowe stawy biodrowe, łokciowe, na pewno ma zdrowe serce, nerki wątrobę... Smile

Ani padaczka, ani tarczyca to nie są choroby, przy których nagle może się okazać, że jest potrzebna kosztowna operacja/zabieg (jak np. przy chorych nerkach czy stawach).
Koszt leczenia tarczycy raczej nie powinien ulec zmianie - zazwyczaj bierze się te same leki do końca życia (tak, jak u ludzi).
Z padaczką - trudno tak naprawdę przewidzieć. Być może już zawsze będzie tak, jak teraz - czyli leki będą kontrolowały napady i nie będzie ataków, być może będą się ona pojawiały sporadycznie, rzadko. Nie wiem, co musiałaby się stać, żeby ataki zaczęły pojawiać się w dużej ilości - nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, nie wiem, co mogłoby coś takiego spowodować...
Na chwilę obecną jedynie co mi przychodzi do głowy, a co mogłoby zwiększyć koszty leczenia epilepsji w przyszłości (a w zasadzie jej konsekwencji), to ewentualne uszkodzenie wątroby przez długotrwałe przyjmowanie leków. Wówczas trzeba będzie wspomóc ją pewnie jakimś lekiem typu Hepatil (12-14 zł. opak. 40 szt.). Ale, jeżeli Kaspar będzie przyjmował Luminal w ilości terapeutycznej (nie większej niż jest to konieczne), to nie ma obawy, że wątroba wysiądzie mu jakoś szczególnie szybko Smile

Kasparowi, jak każdemu psu choremu przewlekle na jakąś chorobę, trzeba częściej niż zwykle robić badania kontrolne - ogólne (krew, mocz) + tarczyca - raz do roku, co pół roku - na poziom luminalu we krwi i powiedzmy 3, 4 razy w roku profil wątrobowy.
My takie badania będziemy robić w przyszłym tygodniu, także będę w stanie podać dokładne ceny Smile

Do tego, jak już wyżej zostało wspomniane, trzeba doliczyć koszty wizyt u weterynarza, szczepień, odrobaczeń, preparatów na kleszcze, smaczków i innych (dotyczy to każdego psa) - także wydaje mi się, że ŚREDNI miesięczny koszt utrzymania Kaspara to ok. 250 zł. + w/w badania.

Generalnie nie powiem, żeby utrzymanie Kaspara było tanie. Ale naprawdę nie jest ono specjalnie droższe od utrzymania goldena w ogóle. Myślę, że każdy, kto chce kupić czy adoptować psa pokroju goldena musi się liczyć z miesięcznymi kosztami rzędu 200 do 300 zł.

Aśka Axelowa

Dziś mija 9 miesięcy, odkąd Kaspar nie ma napadów padaczki. Szczerze powiedziawszy niemal całkowicie zapomniałam, że to jest pies z tą chorobą. I, że ma jakiekolwiek inne dolegliwości (tarczyca). Patrząc na Kaspara mam wrażenie, że jest okazem zdrowia i pogody ducha Very Happy

Zero problemów z uszami, z oczami, zero rozwolnień, żadnych problemów skórnych, czy z sierścią, zero nadwagi, zero złego samopoczucia...

Kaspar zawsze jest w dobrym nastroju, zawsze wesoły, chętny do wyjścia, chętny do zabawy, mega-chętny do wszelkiego kontaktu z człowiekiem (szczególnie chętny na mizianie). Przyjazny i kochany - jak zawsze

Badania, które mieliśmy robić w zeszłym tygodniu będziemy robić najprawdopodobniej jutro, bo nie mogłam się zorganizować (Tomek wyjechał, ale już wrócił).

Bohater wątku:

W oczekiwaniu na żarełko:

Tu już psia cierpliwość jest coraz bardziej wystawiana na próbę Wink

:

Pozdrawiamy serdecznie!

Marcina i LOBO

KAsparek Cudowny.Asiu ,czy dawke luminalu utrzymujecie na tym samaym poziomie? i czy w tej sytuacji będziesz ja zmniejszac?

Ps -u nas tez beznapadowo od czerwca.HURRAAA!!!

Aśka Axelowa

Aśka Axelowa

Kaspar rozciął łapę Sad

Solidnie. Jedna z poduszek jest dosłownie rozpołowiona, obie części się rozchodzą i widać duży kawałek żywej tkanki.
Do zdarzenia doszło na sobotnim wieczornym spacerze. Po powrocie do domu, przemyłam ranę zimną wodą i zdezynfekowałam. Krew niemal wcale już nie leciała. Zrobiłam opatrunek i założyłam Kasparkowi swoją skarpetę Wink

Póki Kaspar leżał to było OK. W którymś momencie poszłam otworzyć drzwi do sypialni, bo Kaspar tam sypia - jak chce już iść "do siebie" to się zawija i tam znika (Axel ma swój, osobisty pokój

). Kasiu poleżał jeszcze chwilę w pokoju, gdzie z Tomkiem siedzieliśmy, potem wstał, poszedł do kuchni się napić, zajrzał do pokoju do Axela, i poszedł do sypialni. Jessssssu, dopiero po chwili zobaczyłam, że zakrwawił całe mieszkanie Sad

Szczególnie pięknie wchłaniało się w dywany... W momencie, jak wstał, rana się otworzyła i zaczęła lecieć krew. Cały opatrunek i skarpeta były przesiąknięte do "suchej nitki". Zmieniłam opatrunek, zmieniłam skarpetę. I znów: póki Kaspar leżał nic się nie działo, krew nie leciała. Rano, gdy wstał na śniadanie mieliśmy powtórkę z rozrywki...
Pojechaliśmy więc do weta. Nasz pan doktor, chirurg skądinąd, jest całkowicie przeciwny szyciu poduch, bo w 95% jeszcze się sprawę pogarsza - opuszki pracują, więc przy każdym stąpnięciu psa na chorą łapę, poduszka się napina i nici rozrywają wcześniej załapane końce rany. Także założyliśmy kolejny opatrunek, zaopatrzyliśmy się w psiego buta (ja niestety nie miałam na wyposażeniu), dostaliśmy osłonowo antybiotyk (dzisiaj też na niego idziemy) i heja - do domu. Po drodze zaliczyliśmy jeszcze króciutki spacer. W domu, po ściągnięciu buta okazało się, że caluteńki opatrunek znów jest nasiąknięty krwią. Ponownie zmieniłam. Ale od tego czasu jest już coraz to lepiej - krew leci coraz rzadziej i w dużo mniejszej ilości Smile

Na spacery chodzimy w tempie posuwistym, choć Kaspar niespecjalnie coś sobie robi z chorej łapy Wink

Łapę bandażujemy dość ciasno, żeby poduchy jak najmniej pracowały - może do wesela się zagoi...?

[link widoczny dla zalogowanych]

Pozdrawiamy z kwiolandu (dzisiaj pranie dywanów Confused

)

Pasiasta Alicja

A to nasz wet jest "wręcz przeciwnego zdania", uważa, ze nie zszyta poducha gorzej się goi i brzydko zrasta. Też przećwiczylismy. Rana była głęboka na co najmniej 1 cm, krwawilismy jak zarzynany wieprzek. Po zszyciu pieknie się zagoiła, nawet ślad nie zostal.

Ze szwami czy bez, życzymy szybkiego powrotu do zdrowia Very Happy

.

marta.bajowa

Jak widać zdania uczonych są podzielone Wink

Ja natomiast znam teorię pośrednią- szycie jest dobre i mam sens tylko wtedy, gdy rana jest świeża i jeszcze nic nie zaczęło się z nią dziać (do 3h po rozcięciu). W innym wypadku nie ma sensu.
Najważniejsze by Kasiu wrócił raz dwa do formy czego mu życzymy Smile

Bogusia

Kasiu wróci do formy szybciej, niż Asia po czyszczeniu dywanów

Nasz wet też uważa, że szycie ma sens jedynie na świeżej ranie.

Pasiasta Alicja

Marta&Angus&Alma

Asiu co tam u Kasia słychać ?? Jak łapka ??
Może masz jakieś zimowe foty przystojniaka ??