DESHI (POMARAŃCZOWA) ma już dom

Sylwia Deshi'owa

W Sandomierzu wczoraj nie padało Smile

Sylwia Deshi'owa

-Deshi, idziemy do przedszkola
-Zajęta jestem przecież...

A w przedszkolu:
Co tam masz?

W przedszkolu mają takie rzeczy do wchodzenia

Koledzy i koleżanki - czyli nie tylko nauka:)

A z innych spraw:
Deshi ma strasznie dużo energii: skakaniom, bieganiom wydaje się nie być końca. Trudno w niej znaleźć "wyłącznik" i trudno jej się skupić w otoczeniu innych psiaków (nie mówię że się nie udaje, ale trzeba ją bardzo zajmować). Nie lubi chodzić na smyczy. Stąd ta niechęć do spacerów. Jest niechętna, ale tylko gdy trzeba iść tam, gdzie my chcemy, z drugiej strony potrafi nieźle pociągnąć jak sama ma ochotę gdzieś iść. Krok po kroku pracujemy nad chodzeniem nad smyczy i wyłacznikiem od eksytacji (nadmiernej).

Na hali, w której jest szczeniaczkowo, są również zajecia z agility. Jak Deshi tylko wpadła na halę zrobiła cała rundkę - pochylnia, tunel, ba nawet weszla na huśtawkę. Trenerka z agility (inna niż od szczeniaczkowa) otworzyła buzię ze zdziwiena. Oczywiście Deshi jest za młoda na takie wyczyny i w czasie przerw w praktyce, kiedy szczeniaczki biegają po hali swobodnie muszę uważać żeby znowu nie zaczęla wchodzić na hustawki i skakać przez przeszkody. Po tym szczeniaczkowie na hali, gdzie Deshi zobaczyła przeszkody, podobne rzeczy zaczęly się dziać w domu: jak pojawi się na jej drodze przeszkoda (skrzynia, łóżko itd) zamiast obejść - skacze:)

Załatwia się na polu. Zazwyczaj kiedy chce wyjść, idzie do mojego męża, do biurka, skacze przednimi łapami na biurko i liże go po twarzy. W czwartek przyniosła mu swoje szelki!!! gdyby miał problemy ze zrozumieniem:)

Pasiasta Alicja

Ale mamy madre fundacyjne dziecko Mr. Green

Sylwia Deshi'owa

Wstałaś już?

Idziemy?

Proszę...

Oh Yeeeh!

No masz tego kapcia...

Eee, rozmyśliłam się. Ja się nim pobawię

No dobra, już ci go niosę

Mała oprócz wrodzonego "zadziora", ma także swoją "miekką" stronę. Ostatnio zaczęła codziennie rano przygodzić na głaski, wgramalać się na kolana i przewracać do góry nogami. Nie jest w tym nachalna, ale jak zawsze - wie , czego chce.

Deshi zdecydowanie "wie czego chce". No i czasami trzeba z nią pertraktować.

Przeczytałam jeszcze raz wypowiedzi Łukasza i Dominiki o szczeniakach i między innymi opis Pomarańczowej - o tym jak grzebie w misce. Oj grzebie, grzebie. Deshi w ogóle w pierwszym rzędzie jest grzebaczem. Grzebanie gdzie się da i jak głęboko się da, jest rozrywką na dłuuugi czas.

Deshi może bawić się sama i czasami to robi. Ale znacznie preferuje wspólną zabawę - rzucanie i przynoszenie, przeciąganie sznurka, albo zabawę w "pomaganie w czynnościach domowych". Uwielbia jak robię pranie i segreguję rzeczy, wczystko co się znajdzie na podłodze zostanie natychmiast porwane i odniesione w "dogodniejsze miejsce". W ogóle mała pilnuje porządku: buty muszą być włożone do szafki, inaczej mogą zostać odniesione w "dogoniejsze miejsce", ręczniki nie mogą być na podłodze, bo zostaną odniesione w "dogodniejsze miejsce", nie mówiąc już o skarpetkach! Nie chodzi nawet o to, że Deshi zacznie gryźć te rzeczy,nie. Po prostu bierze je w pyszczek i odnosi w miejsce, które sobie upatrzyła. I tak rzeczy z łazienki lądują w pokoju, rzeczy z pokoju w łazience. Jest w tym jakaś logika!

Ostatnio Doug przechodził przez "depresję" związaną z pierwszym, porannym spacerem. Deshi ewidentnie się ociągała. A przez "ociągała" mam na myśli: siedzi, nie rusza się, przy zakładaniu szelek przybiera pozycje jak najbardziej utrudniające zabieg, po założeniu szelek i smyczy zapiera się , nawet czasami ciuchutko zaskomli,a kiedy Doug zaklada buty, szybciutko wraca na posłanie. Doug stwierdził, że może ona nie chce być wyciągana tak rana z łóżka i trzeba dziewczynie pozwolić się wyspać. Może należy, tak jak ja do sów, a nie do rannych ptaszków. Weekend jest dobrym momementem, żeby spróbować czy spacer o godzinę, półtorej później pomoże.

Pasiasta Alicja

Sowa w tak młodym wieku? Chociaż... i Pasio i Edzio lubią pospać, rano, oj lubią.

A u mojego poprzedniego psa w ciągu jego życia zaobserwowałam trzy etapy (był u nas od pięciomiesięcznego podrostka):

Buuudzik dzwoni! Wstawajcie, no szybciej, wstawaaaaajcie. Zaraz wam zrobię mokry prysznic jęzorem, jak się będziecie za długo namyslać. No szybko, juuuz!
Etap psa dorosłego:
O, budzik dzwoni. Wstajecie, czy nie? Wasz problem, nie mój. Spóźnicie się wy a nie ja.
Etap seniora:
(Tu wyjasnienie - Jack zrobił sobie budę w kącie pod stołem i tam miał legowisko).
Budzik dzwoni. Kurczę, schowam się głebiej, żeby mi nie przeszkadzali (tu słychać łomot przesuwanych krzeseł). Dobra, udaję, że śpię. Własciwie to ja tego budzika nie słyszałem, nie?

Karolina Lankowa

Ach ten jej nosek jak serduszko!

A może mała wolałaby na poranny spacer zamiast z Doug'iem to wybrać się z Tobą? Wink

Smaczki też nie działają, dalej sowa zaspana? Może trzeba umilić wychodzenie z domu smaczkami, może coś jej nie pasuje w drodze na polko.

Klan Klonów

No to naprawdę DOGodniejsze miejsca

A co do porannych spacerów, to chyba się od naszych nauczyła. Jak Anouka wyjdzie przed 10, to jest wielki sukces. Bo rano to trzeba spać i się przytulać, a nie po mokrej trawce hasać ... ona wychodzi jak słoneczko rozgrzeje ten nasz piękny świat.

Co do wyłącznika, to u nas pomarańczowa z czasem się robiła coraz to bardziej zrównoważona. Może u was też tak będzie - aj mam nadzieję!

A kariera w agility się już szykuje

Jesteśmy strasznie dumni z niej

Sylwia Deshi'owa

Sylwia Deshi'owa

By [link widoczny dla zalogowanych] at 2012-04-28

Katarzyna_Margo

Sylwia, powiedz proszę cóż to za piękne okoliczności przyrody? I co za potwora Doug z Deshi wypatrywali w tym strumyku?
Rośnie dziewczynka ... chciałam napisać, ze na ślicznotę. Ale śliczna to ona jest od początku. No to rośnie na piękną goldenicę Smile

A uśmiech ma pierwsza klasa!

Karolina Lankowa

Sylwia Deshi'owa

Kasiu a skąd wiesz, że potwory?! Dokładnie tak! Bo ostatnio tych potworów (różnych) jakby więcej się zrobiło na świecie. Różne są te "potwory". Potwory strumyczne wypatrywaliśmy dzisiaj pierwszy, ale na pewno nie ostatni raz. Był lekki hamulec przy strumyku ale Doug zachęcał, wsadzał tą rękę pod wodę i udawał że coś tam ma, no i "mały straszek" się pokonał.
Od kilku dni zrobiło się "straszno". A to ptak zaświergoli w nocy i nagle Deshi kładzie uszki po sobie i się "frapuje", a to odłos jakiegoś wybuchu (fajerwerki) powodują wciągnięcie ogona pod siebie i Deshi tak ciągnie linkę, że czuję żeby mogła w tym momencie służyc za parowóz. No i zauważyłam, że jak na drodze spacerowej jest jakiś murek, to jakby w jego bliskości było bezpiecznej. Można wprawdzie te straszki rozproszyć za pomocą "wciągania" Deshi w jakieś rzucanie patyczka, proszenie jej o zademonstowanie siadania i warowania smakołykowanie, słowem jakąś aktywność, ale widzę,że się jakby bardziej stresuje światem naookoło. Kilka dni temu ze zdumieniem zaobserowaliśmy że slideshow wyświetlany na komputerze spowodował "strachozdziwienie". Co innego telewizja (jakaś różnica musi być), telewizję ogląda z chęcią.

Muszę przyzna,że uroda Desji odbija się na naszym życiu. Ludzie zatrzymują się zauroczeni (właściwie nie sposób ujść 20 metrów, bo kolejna spotkana osoba wpada w zachwyt, co jest absolutnie zrozumiałe). Pojechaliśmy do Obi na zakupy po drodze na spacer. Weszłam do sklepu i zapytałam się czy możemy wejść z psem. Pan powiedział - nie. W tym momencie pojawił się w drzwiach mój mąż z Deshi na rękach i ochroniarzowi serce zmiękło. Wpuścił! Nie dość tego po zakupach pewna pani przepuściała nas do kasy!!! Dziewczyna w tak młodym wieku podbija serca.
Albo ja wychodzę do sklepu, Doug czeka przed. A z nim wianuszek zauroczonych szczeniakiem (nie Dougiem) kobiet. Doug uśmiecha się promiennie.

A "okoliczności przyrody" ze zdjęć to nasza działka pod Suchą Beskidzką Smile

Katarzyna_Margo

Sylwia, nie jestem pewna czy dobrze kombinuję (bo nie widziałam), ale może to, co odbierasz jako strach Deshi, jest jedynie ostrożnością? Moja, całkiem już dorosła Margola (podręcznikowy przykład stoika) ma taki właśnie patent na nierozpoznane zjawiska - zastyga w bezruchu i głębokim namyśle zanim podejmie ostrożną próbę zbadania. Nie mówię oczywiście o sytuacjach kiedy ogonek Deshi zawija się pod brzuszkiem, to jest jednoznaczne.
Jakby nie było, fajnie radzicie sobie ze ślicznotką Smile

PS. A zauważyłaś, że psy chętniej oglądają tv w wersji HD?

Sylwia Deshi'owa

Agata_Emi_Lili

Ja jestem fanką jej uszu