RUBI (CZERWONA) ma już dom

Tomek_Rubi

Jestem coraz większym goldenem i coraz większe piłki mieszczą mi się w pysku Very Happy

Tomek_Rubi

Spanie z figurami - etap paragrafu:

Tomek_Rubi

W ciągu ostatnich dwóch tygodni przeszliśmy kolejne etapy przystosowania do życia w mieście.
Rubi poznała i kolejkę i windę.
Pierwszy raz w kolejce jechała przypłaszczona przy ziemi, za to za drugim już zaczęła zaczepiać ludzi. Tak więc jest dobrze.
Tak samą z windą - za pierwszym razem trzeba ją było wnieść, za drugim w przełamaniu oporów pomógł chyba pies znajomych, który windą jeździ od kilkunastu lat. Za trzecim weszła już sama.

Co jeszcze...
Szkolenie rozpoczęte. Póki co tylko przy pomocy gestów - jeszcze bez komend głosowych: zwracanie uwagi, siad, warowanie. Zacząłem też naukę siadania przy nodze.

Katarzyna_Margo

Tomek - więcej!!! Nie żałuj nam szczegółów, opowiadaj bo nie wszyscy wiedzą, że to jest (będzie?) szkolenie specjalistyczne a Rubi będzie dzieliła z Tobą pasję Smile

Tomek_Rubi

Dla wyjaśnienia: Rubi jest szkolona na psa ratowniczego w Grupie Ratownictwa Specjalnego PCK w Gdyni. Załapałem się akurat z kwietniowym naborem. W składzie przeważają labradory, ale jest też jedna goldenka.
Na początek jest nauka podstawowego posłuszeństwa, a kiedy już się z tym uporamy, przejdziemy do nauki poszukiwań. Może to zająć sporo czasu - rok, dwa... Posłuszeństwo stanowi jakieś 30% umiejętności, które musi posiąść pies ratowniczy. Dotychczas Rubi nauczyła się siadania i warowania na gest (bez komendy ustnej). W trakcie wpajania jest siadanie przy nodze (dzisiaj doszło przywoływanie klepnięciem w udo), pozostawanie w siadzie lub warowaniu oraz odwoływanie. Później będziemy to robić w rozproszeniu i z odległości.
Spotkania psiej sekcji są dwa razy w tygodniu, a ja dodatkowo ćwiczę jeszcze w domu lub na spacerze prawie codziennie. Ze smaczków dotychczas najlepiej sprawdziły się kabanosy drobiowe Wink

- są najbardziej aromatyczne, a w trakcie nauki niektórych komend pies musi podążać za ręką z zapachem.
Na widok Rubi ludzie wpadają w zachwyt. Zresztą nie tylko w grupie. Usłyszałem już na którymś spacerze, że wszyscy powinni mieć psy tej rasy i wtedy nie byłoby żadnych problemów, a przy okazji, że właściciele goldenów też są najfajniejsi Very Happy

. Inna pani z osiedla, na wieść o szkoleniu, zaoferowała, że mogłaby się zgubić w lesie, żeby tylko Rubi ją znalazła. Jednak i tak wszystkich przebił sąsiad propozycją: oddam teściową za tego psa Very Happy

Do samochodu nadal trzeba ją wnosić, ale kiedy jest już w środku, to nie sprawia problemów. Mogę też z nią jeździć sam - bez towarzystwa drugiej osoby na miejscu pasażera. Nie lezie mi pod rękę, tak jak to robił jeden z jej braci podczas drogi do nowego domu. Jeżeli droga nie jest zbyt wyboista, to układa się na podłodze.

Agata_Emi_Lili

Tomek_Rubi

Dwa dni temu, na wieczornym spacerze, wrogiem został przewrócony kosz na śmieci. Rubi zakwalifikowała go do kategorii: obszczekać z odległości. Dopiero potem nastąpiło obwąchanie.

Pati od Rubi

Dziś będzie o burzach Smile

Jakoś do tej pory gwałtowne zjawiska pogodowe nas omijały, ale ostatnio w ciągu dwóch tygodni mieliśmy okazję przeżyć wspólnie trzy. I z burzami jest u Rubi tak jak z całą resztą poznawanego świata - za pierwszym razem niepokój, a za każdym kolejnym coraz większy luz (wspominaliśmy, że w strasznej na początku kolejce ostatnio podrywała współpasażerów?) :]
Ale wracając do burz - za pierwszym razem trafiło nas w nocy, tuż po naszym położeniu się do łóżka. Psica zaskoczona podniosła się z posłania, zaczęła dyszeć i - jak to ma w zwyczaju, gdy trafi na coś nowego - szczekać. Tym razem na drzwi balkonowe, za którymi tak dziwnie grzmiało. Uzbrojeni w wiedzę wcześniej wyczytaną tu na forum my spokojnie dalej leżeliśmy w łóżku, a gdy suka obejrzała się na nas, to nie podnosząc się z wyrka ziewnęłam do niej rozdzierająco. Po takiej demonstracji Rubi wróciła w okolice łóżka i grzecznie zaległa do snu. Przy drugiej burzy spokojnie leżała w naszej okolicy i tylko na głośniejsze grzmoty podrywała się i oglądała na nas, po czym z powrotem kładła. Zaś przy trzeciej - albo olewała i w najlepsze bawiła się nową zdobyczą w postaci piszczącego goryla, albo wręcz zaciekawiona ciągnęła na balkon (który przez pewien czas był otwarty, bo duszno było niemiłosiernie), ale bez stresu i szczekania. Niesamowicie dzielna z niej bestia Very Happy

I dziś była jedna zaskakująca sytuacja. Rubi przyzwyczaiła nas, że na nowości i frustrację reaguje szczekaniem (zwłaszcza frustrację pokarmową Wink

). Dziś natomiast doszło coś nowego. Przyszła do nas sąsiadka z dołu - starsza pani ze skłonnością do histerii i przesadnych reakcji emocjonalnych. Miała jakieś żale do właścicielki mieszkania (które wynajmujemy), a z braku tejże pod ręką - postanowiła wylać je na mnie. I tak stałyśmy i rozmawiałyśmy w drzwiach, Rubi siedziała za mną zaciekawiona co też się dzieje (a nuż jedzenie dadzą?). Wszystko było OK, dopóki sąsiadka była spokojna, w pewnym momencie jednak przeszła w ton napastliwej złości i zaczęła podnosić głos. I w tym momencie nasz grzeczny dotąd Rubiś zaczął szczekać (?). Nie było w niej nic z agresji (sierść niezjeżona, Rubi cały czas siedziała), nie próbowała nawet podejść do sąsiadki, ale im bardziej tamta się nakręcała, z tym większą częstotliwością nasza mała szczekała. Przy czym w moim odczuciu, ja pozostałam w tej rozmowie spokojna. Ot, ciekawostka - może być, że nasz bąbel zareagował tak na emocje staruszki?

A w ostatni weekend mieliśmy wycieczkę na Mazowsze do moich rodziców. Ja byłam zaaferowana egzaminami na studiach, ale Tomek dzielnie trochę zdjęć porobił, więc w mitycznym "wolnym czasie" skrobnie jakąś relację Smile

Katarzyna_Margo

Nie wiem jak inni, ale ja od teraz jestem wielbicielką mitologii (mistycyzmu?) - Tomek, dawaj zdjęcia!
Nawet nie masz pojęcia Patrycja, z jaką satysfakcją czytam Wasze relacje. Tak fajnie uczycie się nawzajem z Rubisią, tyle w tym mądrej intuicji, super. Z sąsiadką też dobrze kombinujesz, mała zareagowała na jej pobudzenie (w psich kategoriach działo się coś niepokojącego) i poinformowała Cię o tym. Tak mi się wydaje. Jeśli nie chcesz żeby szczekała - nie reaguj, nie uciszaj, olej. Szczególnie w sytuacjach gdy Rubi chce coś na Tobie wymusić (np. żarełko). A sposób Waszej reakcji na burzowe lęki był wręcz podręcznikowy, brawo Smile

Pasiasta Alicja

No coż, mogę tylko podpisać się pod wypowiedzią Katarzyny. Brawo Very Happy

Tomek_Rubi

Teraz o tym co działo się w weekend na Mazowszu.
Przyjechaliśmy w nocy, więc zapoznanie z gospodynią, w postaci trzyletniej labradorki, zostawiliśmy na następny dzień, chcąc zaaranżować je na neutralnym gruncie - przemyciliśmy Rubi do domu bocznym wejściem. Spotkanie odbyło się jednak w trybie przyspieszonym. Labradorka niespodziewanie wychyliła się zza samochodu, kiedy wracałem z Rubi z porannego spaceru. Na początku stanęła jak wryta ze zdziwionym wyrazem pyska: "Tego dużego człowieka znam, ale co na mojej ziemi robi ten psi intruz?". Podeszła do nas, trochę powąchała, a potem w kierunku Rubi wydała takie "ChrrWrrr!". Nie wiem czy miało to znaczyć: "Ja tu rządzę", czy może "Tomek, obronię cię przed tą smarkulą". Już myślałem, że będzie gorąco, ale po chwili sytuacja się uspokoiła, a panny zaprosiły się do zabawy (ugięły przednie łapy) i zaczęły przyjaźnie ganiać. Uspokojony wróciłem jeszcze z Rubi do domu, żeby trochę dospać, a po śniadaniu psy zaczęły prawdziwe harce. Co chwilę dochodził odgłos galopu, to w jedną, to w drugą stronę. Rubi, mimo, że szybsza i bardziej zwrotna, dostosowywała swoje tempo do starszej, stateczniejszej koleżanki. Zaczepiały się tak przez cały dzień i widać było, że sprawia im to ogromną frajdę. Pod koniec dnia brakowało im już trochę sił, ale nadal, kiedy natykały się na siebie w ogrodzie, próbowały zaczepiać chociażby łapą, na zasadzie: nie mam już sił, ale może się jeszcze trochę pobawimy...
Ach, byłbym zapomniał, następnego dnia rano panny solidarnie dostały biegunki. Najpierw starsza, a Rubi po paru godzinach. Nie wiem co tam zżarły. Co do Rubi, to widziałem tylko, że wcina niedojrzałe jabłka z ziemi. Mogły też ściągnąć coś z kompostownika.

Tomek_Rubi

Zajęcia indywidualne:

O, chyba koleżanka woła:

Sylwia Deshi'owa

Faktycznie dziewczyny są bardzo podobne:) Przeeeepiękne!

Tomek_Rubi

Koleżanka rzeczywiście wołała.

No chodź się pobawić:

Może sąsiad też się przyłączy?

Berek! Teraz ty gonisz:

... a ja uciekam:

Resztki sił:

A może jeszcze trochę?

Ja cię zapraszam, a ty mnie tak olewasz:

Co tam może być w tej ziemi:

Na koniec jeszcze w kółeczko, chociaż jęzory coraz niżej:

Pati od Rubi