TUPAK

Aneta i Tupak

Szczerze mówiąc tak też zrobiłam. Próbowałam metodą zamiany odzyskać znalezisko, jak nie przyniosło to skutku, to poprostu zaprowadziłam go do domu w nadziej, że je porzuci. W domu mogę mu zwykle zabierać wszystko, tym razem było inaczej. Podjęłam kolejną próbę wymiany najpyszniejszą rzeczą jaką znalazłam w lodówce, też nie przyniosło rezultatu, dałam mu spokój z obawy, że jak ją będzie szybko jadł jeszcze zrobi sobie krzywdę, wyprowadziłam go tylko na balkon, żeby odizolować go od dziecka i siebie, a jednocześnie obserwować czy nie dzieje się z nim nic złego. Na szczęście, oprócz wymiotów nie było innych następstw. Będziemy dalej ćwiczyć, może w końcu się uda.

Aśka Axelowa

Agata_Emi_Lili

Oczywiście ćwiczycie komendę ZOSTAW/ODDAJ ze wszystkim, co Tupak bierze do pyska (zabawki, mało atrakcyjne smakołyki, kości w domu, itp. itd). I zaczynacie w domu od rzeczy łatwych i wykonalnych. Wykorzystujecie każdą okazję, kiedy dobrowolnie Wam coś odda

nagradzając, chwaląc.
Warto też nauczyć Tupaka niepodejmowania znalezisk z ziemi na komendę ZOSTAW/NIE RUSZ. To się przyda, jak zdążysz zauważyć, że ma na coś chrapkę, zanim to capnie.

Ania i Raffa

Widzę że każdy z Nas boryka się z podobnym problemem - podejmowania pokarmu, z różnymi konsekwencjami... U Was obrona zasobów, u Nas zatrucie pokarmowe. Niestety taka natura psiaków. Trzymam kciuki Anetko za powodzenie w wyszkoleniu Tupaka.
Pozdrawiam

marta.bajowa

Aneta i Tupak

O ser żółty możesz być spokojna, dostaje go w śladowych ilościach, ze względu na, a) wątrobę, b) kaloryczność.
To jest własnie przykład super smaczka (do tej kategorii należą także krojone parówki, kawałki aromatycznej wędlinki lub gotowanego kurczaka).
Zwykła piłka wogóle go nie wzrusza, wyjątkiem jest taka głośno piszcząca.
Uszy natomiast traktuje bardziej jako zajęcie czasu niż smakołyk.

Bardzo dobry pomysł z kośćmi zabieranymi na spacer. Spróbujemy może w taki sposób zneutralizować jego podwórkowe zapędy (w domu sam chętnie przynosi, i kładzie przy mnie, na zasadzie masz, może chcesz troszkę

Nadal nie uzyskałam odpowiedzi jak się zachować kiedy nie uda mi się odebrać znaleziska wszelkimi możliwymi sposobami. Czy nie popełniam błędu, ignorując go i prowadząc do domu ?

Agata_Emi_Lili

marta.bajowa

Ja z Barym robiłam jeszcze tak, że kazałam mu robić siada i cierpliwie czekałam. Jak wypuścił z pychola zdobycz baaaaardzo chwaliłam, dostawał wiele jedzenia. Jednak nie zabierałam od razu kości Idea

subtelnie podczas karmienia przygniatałam ją nogą i śladem smaczków kawałek odprowadzałam i wtedy drugą ręką za plecami chowałam kość. Zależało mi żeby Bary nie kojarzył sobie mnie z odbieraniem czegoś, utratą na moją korzyść. Zadziałało Smile

Agata_Emi_Lili

Anetko, poczytaj dokładnie w wątku Barulca jak Marta z nim pracowała, bo to naprawdę dobre i skuteczne sposoby

Aneta i Tupak

Czytam, cały czas czytam, analizuję i porównuję sytuacje

Bardzo dziękuję za pomoc.

Ps. Tupak biega luzem tylko zdala od bloków, i to zwykle najpierw szukam mu kolegów, a potem go puszczam. Największy problem jest właśnie na smyczy. Chodzimy na 8 m flexi i nie zawsze, tak jak pisałam póki co są to baaardzo sporadyczne przypadki nie uda mi się na czas zareagować (szczególnie jak oprócz smyczy mam jeszcze wózek z dzieckiem).
Myślę, że przeczekanie go w "siadzie" to bardzo dobry pomysł, następnym razem będę próbować, choć jak on już coś znajdzie, to zwykle próbuje z tym czmychnąć (co zwykle udaje mi się unieszkodliwić)

Pawel

Przepychanie się z Tupakiem o kości będzie prowadziło do eskalacji problemu. Linka ewentualnie FLEXI i jeżeli to nie pomoże to kaganiec z gęstą wkładką z przodu. To na teraz.

A na dłużej...
- Ćwiczenie zostaw/oddaj/ feee ( każda z tych komend może służyć do czego innego Wink

)
- Samo ćwiczenie tych komend na spacerze może stać się fajną zabawą która odciągnie psa od szukania i pożerania śmieci.

marta.bajowa

Jak Tupisiowe zachowanie na dworze? Jak zareagował na swoje kości w nowym środowisku? Udało się Wam przechytrzyć żarłoka i jego pilnowanie?

Aneta i Tupak

Aaa widzę poprawę, oby nie zapeszyć. Wróciłam do praktyki "wspólnego jedzenia" kości, tzn. ja trzymam on je. Praktykujemy nadal wymianę, oraz dodatkowo staram się odwracać jego uwagę w miejscach gdzie jest jakieś obce jedzenie.
Mam nadzieję, że go nie przechwalę. Tupak, to bardzo fajny, pojętny psiak który próbuje sprawdzać na ile mu się pozwoli.

Ps. Nie wiem czy to ma związek, ale ostatnimi czasy przypomniały mu się także jego zapędy kopulacyjne w stosunku do innych psów, może to i nawrót zachowań związanych z obroną zasobów ma związek z tym, że Tupak właśnie wkracza w dorosłość (w lipcu skończy 15 miesięcy)

Aneta i Tupak

Melduję, że Tupak dołączył do grona zaczipowanych psów

Aneta i Tupak

Witam, mam nieodparte wrażenie, że Tupak przeobraża się właśnie z wyrostka w dorosłego psa.
Na wczorajszym spacerze odstraszył od siebie natrętnego labradora, choć jeszcze nie dawno pozwalał sobie na wszystko, inne psy mogły mu niemal chodzić po głowie. Zrobił to w pięknym stylu i bez cienia agresji.
Labrador skakał na niego i podgryzał, więc Tupak najpierw starał się unikać go i uciekał, tamten uparcie za nim łaził, Tupak najpierw mu się odszczeknął, a jak to nie pomogło nastraszył go zębami (warkot i podniesione fafle) i zaraz przyszedł do mnie. Tamten niestety był uparty, i dalej go zaczepiał, więc stwierdziłam, że lepiej będzie jak się rozejdziemy po co męczyć psa, skoro czuje się niekomfortowo. Zapięłam Tupaka na smycz, właściciel labka także i się rozeszliśmy. Nie minęła jednak chwila kiedy ten sam labek do nas znowu podbiegł i znowu zaczepiał Tupaka, spuściłam go ze smyczy, żeby miał szansę biedaczek się bronić i zaczęłam odchodzić, Tupak pięknie za mną poszedł nie dając się sprowokować, ewentualnie ostrzegawczo unoszac fafle i warcząc na przeciwnika. Wreszcie właściciel zabrał natręta i mogliśmy w spokoju kontynuować spacer.