GUCIO

Karolina Lankowa

Och piękny Gutek! I ile terenów zielonych! Wspaniale ma u Was Smile

Agata_Emi_Lili

tomekart

My mamy nadzieję,że Guciowi u nas podoba się tak samo jak nam podoba się on i jego zachowanie.
To cudowny, uroczy, przemiły i przekochany psiak, z którym spacery nawet w niepogodę należą do przyjemnych.
Czasem oczywiście coś znajdzie niesympatycznego i koniecznie chciałby to zjeść , ale daje się odwołać, a na samo zawołanie Gustaw od razu przychodzi skruszony. Już wie,że jak pani tak mówi to nic dobrego z tego nie wyniknie, gdyż tego imienia używam jedynie wtedy, gdy Gucio coś przeskrobie.

Tereny wokół nas są faktycznie dość rozległe jak na warszawską dzielnicę- jest gdzie pobiegać, spotkać inne pieski i nawet rano, gdy czasu mamy najmniej spacer trwa 50 minut. Mam nadzieję,że naszemu pieseczkowi to odpowiada i jest szczęśliwy, ale o tym powie nam dopiero w Wigilie.

Bardzo dziękuję za uspokojenie w temacie kąpieli.

Pasiasta Alicja

A ja wątek Gucia czytam z nieustającym zainteresowaniem - w końcu bielszczanin. Pierwsze zdjęcia w wątku to moje Wink

.

tomekart

Mamy za sobą kolejny wspólny tydzień. Niestety, niezbyt udany, gdyż Gutek musiał zostawać sam w domu i to wcale jemu się nie podoba.Najlepiej jest, gdy ktoś się po mieszkaniu kreci, a jak nie- to na pięć pracujących dni w tygodniu, przez dwa nie szczeka, a w pozostałe, niestety, tak.Wszelkie próby kończą się dwudniowymi przerwami w szczekaniu, ale to najdłużej ile udało się Guciowi wytrzymać .

Wczoraj przytaszczyłam mu do zabawy ogromną kość, chyba z mamuta, ale nie wzbudziła ona zainteresowania Gutka, za to na ulicy, jak z nią szłam wzbudzałam ogólne zainteresowanie nie tylko piesków.
Kostka jest już kolejną "zabawką" naszego psiaczka, ale on nie wie chyba co to zabawa.Mamy już interaktywną piłkę, dwie kości z jelit- w tym jedną ciemną, dwie piłki,kilka pluszaków różnej wielkości i wczorajszy nabytek czyli kość z mamuta.
Czasem na spacerku pobiegnie za patyczkiem, ale nie jest nim zainteresowany jako zabawką.To okropnie przykre- my byśmy nieba mu przychylili, żeby tylko miał to co lubi, a On i tak nie wie jak się tym czymś zająć, bawić, pogryżć lub w inny sposób sponiewierać.

Ale poza tym, tak jak zawsze powtarzam- to CUDOWNY piesek, pełen miłości,chęci bycia z człowiekiem, okropnie miziasty wielki niedziadek, ale bardzo pamiętliwy- jak znajdzie na spacerku coś, co go zainteresuje,a zostanie odwołany, nawet po kilku dniach wraca w to miejsce,żeby sprawdzić, czy smaczek jeszcze na niego czeka.Boi się podniesionego głosu , więc jedynym upomnieniem jest wypowiedziane stanowczo pełne imię Gustaw.Wtedy już na pewno wróci i zostawi smaczek , tam gdzie go znalazł lub przyniesienie,żeby zamienić na taki z kieszeni.

tomekart

A tak jeszcze na marginesie-zwykle my domownicy mówimy o nim Pieseczek lub Maluszek , wzbudzając na spacerze wiele uśmiechów, gdyż takim prawdziwym maluszkiem to on nie jest. Ale wet stwierdził,że nie ma nadwagi , jest bardzo silny, gdyż jest dobrze zbudowany.
No cóż- spacerki półtoragodzinne robią swoje, chociaż nie biegamy zbyt wiele, gdyż Gucio nie należy do piesków wyczynowych. Spacer szybkim krokiem to to co lubi najbardziej, a ja muszę się nieżle natrudzić,żeby jego dogonić i dotrzymać mu kroku- wiek robi swoje....

Karolina Lankowa

Guciowi trzeba czasu, przynajmniej nam tak wszyscy mówili przy Lanie. Też nie wiedziała co to patyk, co to sznurek, piłka, a teraz nawet miśkami się bawi. Mija trzeci miesiąc, a ona stopniowo zwiększa liczbę swoich zabawek. My np. pomału dodawaliśmy kolejne, zaczęło się od kości jadalnej, leżała jeden dzień, drugi aż w końcu zaczęła ją lizać. Więc nie martwcie się, a dajcie Guciowi czas, nam wszyscy tak radzili i cierpliwość się opłaciła Smile

Powodzenia! Możecie spróbować smaczkami wabić Gucia do zabawek, może najpierw jednej konkretnej.

Pasiasta Alicja

Trzeba jeszcze wziąć pod uwagę, że Gutek trafił do nas od swoich opiekunów - bardzo mocno starszych ludzi, którzy cały czas byli w domu (stąd ta niechęć Gucia do pozostawania samemu). Gucio w swoim pierwszym domku był bardzo kochany, ale jego Państwo (a później już tylko Pani), ze względu na wiek nie byli w stanie zapewnić mu "psich rozrywek". Gucio całymi dniami obserwował świat z ogrodu, to było jego ulubione zajęcie.

tomekart

Z tą kością toi chyba racja, gdyż wczoraj znów ją polizał. Dobre i to. Może przekona się także do zabawek- wczoraj w lesie znalazł piłeczkę, nawet chwilę był nią zainteresowany, ale piłeczka była gumowa i bardzo mała więc ją zabraliśmy z uwagi na jego bezpieczeństwo.
Dzisiaj kupimy nową, większą i może na spacerku się trochę nią pobawi?

Co do cierpliwości to oczywiście tak, jak najbardziej uczymy się jej razem z Gutkiem bo to bardzo cierpliwy i kochany, spokojny piesek.Można się od niego uczyć również wyrozumiałości oraz pokory, gdyż Gucio z pokorą znosi wszystko, nawet jak jakiś piesek próbuje się do niego dobrać.Myślę,że jest on prawdziwym dżentelmenem w każdym calu i dlatego tak potulnie godzi się na zachowania innych, które nie powinny mieć przecież miejsca.
Ale jak coś sobie wymyśli, to bardzo konsekwentnie brnie do celu- nigdy dotychczas nie brał niczego sam, ale pozostawione na blacie kuchennym smaczki w torebce wyjętej z kieszeni po raz pierwszy zainteresowały Gutka, gdy był sam w domu. Niestety, wtedy pod wpływem noska i mordki przesunęły się głębiej blatu, ale już kolejnym razem zostały schrupane.Teraz oczywiście już chowamy torebki wyżej i nie prowokujemy.Człowiek również uczy się na błędach przede wszystkich swoich własnych.

Wczorajsza wyprawa do Zalesia była bardzo udana, ale niestety, kilka zdjęć Gutka jest bardzo mocno poruszonych, gdyż pieska wszystko interesowało i nie chciał się wcale zatrzymać, chyba,że pani stanęła.Jak pod moimi nogami przestawały szumieć liście, piesek był zaniepokojony, przystawał i patrzył, czy może nie poszłam sama gdzieś indziej.
To siedzenie z Gustawkiem w domu jest bardzo twórcze, ale niestety powoduje,że pies coraz bardziej przywiązuje się właśnie do mnie. Innych domowników bardzo lubi, chętnie z nimi przebywa nie tylko na spacerze, ale najważniejsza jest w domu pani.Staram się codziennie wyjść sama, bez niego chociaż po zakupy, gdyż nie chcę aby długo sam siedział w domu i szczekał. Jakaś poprawa już jest- szczeka tylko trzy dni w tygodniu, a nie pięć więc jest lepiej.

Fotki z wypadu do Zalesia i z naszych osiedlowych włości podeśle Iza z Tomkiem więc sami zobaczycie co ten Gutek wyczynia...

Proszę wymiziać wszystkie "fudnacjowe" goldeny.

Iza Sagusiowa

Foto relacja z życia kochanego Gucia:
domowo:

Spacerowo:

Wycieczkowo:

I dla super PSA super kość:

tomekart

Bardzo się zaniedbałam w tych wpisach, ale nie zawsze się coś ciekawego dzieje więc tak naprawdę nie bardzo mam o czym informować .

Gutek jest cudowny i tak bardzo oddany nam z wzajemnością,że czasem sobie myślę, czy na jego punkcie kompletnie nie zwariowałam? Właśnie odkrył u siebie żyłkę wędrownika, poszukiwacza różnych smaczków więc muszę się dobrze za nim nabiegać na spacerkach,żeby nie zjadł czegoś z trawnika lub nie wytarzał się w czymś równie pasjonującym.Odchodzi ode mnie na większe odległości, ale jak się zorientuje,że mnie nie ma w pobliżu, natychmiast wraca i czeka na pochwały.

Dziwi mnie ale i cieszy jednocześnie ,że czasem zachowuje się jak dobry stróż i gdy jesteśmy w parku sami, a z przeciwka ktoś nadchodzi, całym sobą opiera się o moje nogi i czeka aż ten obcy odejdzie na bezpieczną odległość. Nigdy przy tym nie warczy, ale zdarza mu się,że nastroszy sierść na grzbiecie i wygląda jak dumny i bardzo zły"irokez". Moja interpretacja takiego zachowania jest jednoznaczna( chciałabym żeby tak było)- broni pani, ale tak naprawdę nie wiem do końca co to ma oznaczać. Czy faktycznie tak bardzo chce pokazać kto tu rządzi, a może pani znaczy dla niego wiele i dlatego musi jej bronić, a może coś zupełnie innego o czym nie mam jeszcze pojęcia? Czy spotkaliście się z takim zachowaniem u swoich podopiecznych?

Jak zawsze proszę o rady , gdyż wszystkie jakie dotychczas otrzymałam były mi pomocne, chociaż Gutek jest bardzo rozpieszczany i zastanawiam się czy tak powinno być? To przecież duży pupil i może powinien również być bardziej karnie wychowywany? Ale czy można mu czegokolwiek odmówić jak spojrzy tymi cudnymi ślepkami i z minką poddańczą prosi o kolejnego smaczka lub mizianie?

Gutkowa Ewa.

Agata_Emi_Lili

tomekart

A szkoda, bo myślałam,że w tak ogromnym ciele jest również ogromny duch.

Ale i tak jest cudny, chociaż bardzo nie lubi zostawać sam i zawsze szczeka gdy domowników nie ma w domu.Niestety, nic nie pomaga, a na drugiego psa nie mam odwagi się zdecydować.

Oczywiście dzięki za uwagi.

tomekart

Wszystkim "Goldenowiczom" w Nowym Roku życzę wiele cierpliwości, wystarczającej ilości rąk do miziania, sukcesów w nauce i opiece nad podopiecznymi oraz zawsze roześmianych mordek swoich pupili.

Gutek bardzo dzielnie wytrzymał przed , w czasie i po nocy sylwestrowej. Nie boi się wystrzałów petard, natomiast interesują go same błyski, które obserwował swoim rozmarzonym wzrokiem.
Jak zawsze nic się nie dzieje jedynie jak wszystkim, nie podoba mu się już ta pogoda- jest ospały i troszkę apatyczny, ale któż nie jest przy tej aurze?
Gutuś się trochę przybrudził i pomimo mycia brzusia gąbką, cały czas jest szary, a nie kremowy jak wcześniej. Ale chyba wytrzymamy do wiosny i wtedy przystąpimy do kompleksowej kąpieli całego Gutka.

tomekart

Wreszcie i my w Warszawie doczekaliśmy się prawdziwie zimowej pogody, jest śnieg i lekki mrozek, zrobiło się jaśniej i przyjemniej.
Ponieważ do tej pory nikt nie napisał nam jak Gucio zachowywał się gdy widział śnieg, dla nas była to wielka niewiadoma.
Gutek oczywiście powściągliwy , jak zawsze, obwąchał ten puch, zanurzył nosek , prychnął i poszedł dalej szukać czegoś smacznego pod białą pierzyną. Smacznego niczego, na szczęście, nie znalazł. Na śniegu nie tarzał się, nie biegał jak oszalały, ale pogoda wyrażnie mu odpowiada, gdyż najchętniej nie wracałby ze spacerów do domu.
Zauważyliśmy,że Gucio bardzo nie lubi jak mu na pyszczek pada deszcz...
Zdecydowanie bardziej odpowiada mu białe od śniegu futro i brudny , zabłocony brzusio.

Jesteśmy po kolejnej wizycie u weta-nic niepokojącego się nie dzieje, ale musimy bardziej kontrolować wagę, gdyż nasz pupilek uwielbia jeść.
Wet obejrzał stawy biodrowe, posłuchał serduszka i stwierdził,że w dużej mierze na wagę Gutka wpływa sierść zimowa, której ma baaardzo dużo. Oczywiście ma również tłuszczyk, ale już nad tym pracujemy- ograniczyliśmy smaczki na spacerach i do diety dołożyliśmy więcej warzyw i owoców( dostaje teraz nie tylko surową marchewkę, ale również gotowaną razem z pietruszką i selerem oraz jabłuszko lub mały kawałek banana ). Niestety, po gotowanym mięsku choruje. Nie może również jeść przysmaczków psich "nadziewanych" czymś, gdyż dwie próby zjedzenia czegoś takiego skończyły się wielkim sprzątaniem.
Może jeść jedynie swoją karmę oraz smaczki typu herbatniki i warzywa oraz owoce.