GOLDISIA

Paula i Goldisia

Psie Niebo....
Teraz tu jest nasz wątek tyle że nie dodam kolejnych zdjęć Sad

Chwilkę temu wróciliśmy z pogrzebu. Tę noc Goldisia spędziła u nas w domu, nie wyszłabym wczoraj z lecznicy bez niej. Ostatni raz ją pogłaskałam i pocałowałam w zimną już główkę Crying or Very sad

W nocy myśleliśmy o kremacji lub cmentarzu dla zwierząt ale że ja od wczoraj mam wyrzuty sumienia że zgodziłam się na jej śmierć, nie dałaby mi spokoju myśl, że milutkie futerko Goldisiowe smaży się w płomieniach Crying or Very sad

Spoczęła na ogródku na skalniaku przy siatce. Na razie jest tam kupa piachu ale niedługo przysypie białym żwirkiem i posadzę kolorowe kwiatuszki. To będzie wyjątkowe miejsce w ogrodzie. Mam ją przy sobie bliziutko tak jak ona zawsze była blisko mnie.
Dzisiejszy dzień to koszmar, łzy nie przestają lecieć. Oglądam się za siebie, czy nie trzeba pomóc jej wstać, czy nie leży na podłodze, czy się nie przewróci, uchylam drzwi delikatnie żeby nie wjechać nimi na jej łapke bo zawsze leżała za nimi. Nie wiem ile minie czasu aż te nawyki zanikną.
Rano Anetka wstała pobiegła do kuchni, wróciła do pokoju i mówi "mama Godzi nie ma" Crying or Very sad

Potem chciała iść na dwór bo myślała że Godzi poszła zrobić siusiu. Brakuje jej nam wszystkim bardzo Crying or Very sad

Chciałam podziękować Fundacji za Goldisię, za te 4 lata, wspaniałe lata. Wszystkim Wam którzy pisaliście, wspieraliście, dzieliliście doświadczeniami. Praktycznie nikogo z Was nie znam osobiście ale tu na forum czułam jakbyśmy byli rodziną. Przede wszystkim dziękuję Tobie Agatko za to że 4 lata temu dałaś mi kolejną szansę po tym jak dostałam odmowę w sprawie adopcji. Cały czas się zastanawiałam czy Goldisia była z nami szczęśliwa czy niczego jej nie brakowało czy dobrze się nią zajmowałam. Sama dała mi odpowiedź tym jak bardzo chciała żyć kiedy miesiąc temu lekarz nie dawał jej szans na przeżycie. Dostaliśmy całe 24 dni. Chyba nikt tak nie docenia życia jak wtedy kiedy zostaje mu ono drugi raz darowane. Byłam dla Goldisi lepszą panią niż żoną, niż matką. Zawsze stawiałam ją na pierwszym miejscu. Mogłam nie mieć nic ale dla Niej znalazłam wszystko. Adoptując Goldisie w wieku 11 lat spodziewałam się że nasz czas nie będzie długi, że mogą pojawić się choroby itd ale nigdy ale to nigdy ani przez sekundę nie pożałowałam tej decyzji. Ona oddała nam całe swoje serduszko, tak jak ja jej swoje. Miłość od pierwszego wejrzenia. Nie zapomnę jak na mnie wskoczyła gdy pojechaliśmy ją zobaczyć do Pani Basi. Może w tym nic nie ma ale nigdy nie zdarzyło jej się skoczyć na kogoś kto do nas przyszedł.
To prawda tego bólu nikt i nic nie jest w stanie ukoić. Tęsknota jest tak wielka Crying or Very sad

Wierze, że spotkamy się wszyscy razem w swoim czasie.

Marta&Angus&Alma

Paulinko domyślam się co czujesz, więc nie będę Cię pocieszać, bo nie ma takich słów :-(.
Uchyliliście jej nieba na ziemi i walczyliście o każdy godny dzień życia Goldisi. Ona już zawsze będzie z Wami.

Biegaj kochana Goldisiu z Almuszką [*]

Ewa i Azja

Paula! Od dwóch lat zaczynam każdy dzień tak samo. Od spojrzenia przez okno mojej sypialni na wielki kamień za kępą jałowców i ułożone kółko z 12 piłeczek golfowych. Za każdy rok jedna piłeczka. To jest grobowiec mojego Majorka. Nie ma go już tak długo, ale ja wiem, że ciągle jest blisko. Będzie zawsze...

Lucky Luck 222

To była chyba jedna z najbardziej udanych adopcji. Była. ... (*)

Baszka

Nie miałam siły cokolwiek wcześniej napisać

....dalej nie mogę....

GOLDISIA była moją pierwszą podopieczną i wracała do mnie jeszcze dwa razy, tak widocznie musiało być by trafiła na SWÓJ dom, swoich ludzi...swoje miejsce na ziemi i przeżyć te ostatnie lata radosna i dająca radość.

Goldisiu* biegaj teraz szczęśliwa za TM... spotkasz się tam te znowu z Bubu....

agnes&nelly&schad

Dla Goldisiu [*] - za miłość jaką Was darzyła i mocne uściski dla Ciebie Paulino - za wielkie serce dla niej.

Bogusia

Brak słów, tak bardzo mi przykro Crying or Very sad

wróciły wspomnienia z przed roku, gdy odeszła nasza Goldisia Crying or Very sad

[*] [*] [*]

Baszka

Ot tak sobie wspominam czytając od nowa... placze

...to Goldisia i Bubu
[link widoczny dla zalogowanych]

oboje już za Tęczowyn Mostem ...
[*] [*] [*].... dla NICH

Baszka

...i jeszcze coś przypomnę

Zorkowa

Cześkowa dzisiaj dzwoniła do mnie z tą smutna wiadomością placze

Bardzo mi przykro , ogromnie .
My z Czeskową mamy taka teorię : możesz mieć tysiące psów ale takiego z bratnia duszą , takiego z którym masz połączenie sercowo - mózgowe tylko jednego , jedynego w życiu ,Gdzie jak umiera serce pęka i człowiek chce iść z nim za TM .
Nic mądrego nie napiszę ....... Wiem jak jest cieżko i będzie cieżko
Kochani ,trzymajcie się dzielnie , płaczcie , wspominajcie , jak macie siły oglądajcie zdjęcia .
Przyjdzie taki dzień , że człowiek może opowiadać , oglądać i spokojnie wspominiać wspólny czas .
[*][*][*] dla Goldisi Misi

Marta&Angus&Alma

Chyba dziewczyny macie rację z tym jedynym... :-(

Paula i Goldisia

monika5s

Agnieszka i Edi

agnes&nelly&schad

Aga piszesz dokładnie cala prawdę, tak to wygląda kiedy odchodzi pies.
Widzi się to w oczach psa, że to ten czas, że masz mu pozwolić odejść....

Dziś, kiedy Nelly ma 10 lat, coraz częściej wspominam czas kiedy Schade odchodziła, nie wiem czy drugi raz umiałabym przez to przejść ..

Mocno Was ściskam