BORYS

Agata_Emi_Lili

Kilka dni temu w Jaworznie został znaleziony golden. Pies nie ma tatuażu ani chipa, był bez obroży, zaniedbany, zarośnięty, brudny, skołtuniony.
Osoba, która przyjęła go psa pod swój dach, mogła go potrzymać tylko kilka dni więc poprosiła nas o pomoc. Ustaliliśmy, że weźmiemy psa pod naszą opiekę, a jak nie znajdzie się właściciel, psiak zostanie przygotowany do adopcji i znajdziemy mu nowy dom.
W okolicy znalezienia zostały porozwieszanie ogłoszenia.

W tej chwili pies jest w drodze na tymczas do Alicji Pasiastej.

Pasiasta Alicja

Borysek, bo takie imię dostał nasz nowy wspólmieszkaniec jest już z nami od kilku godzin. Na razie obejrzał dom, nie zjadł kolacji i drzemie w kuchni. Zachowuje się zupełnie inaczej niż pies, który zmienia dom, jest zestresowany i w nowym otoczeniu denerwuje się, dyszy i dużo pije.
Borys całym swoim ciałem mówi, nareszcie ciepło i dach nad głową. Ostrożnie się nam przygląda, chodzi za każdym i obserwuje (my jego też Smile

). Z Pasiem zawarli pakt o nieagresji i każdy chodzi swoimi drogami.
Jutro dalszy ciąg nastąpi...

Agata_Emi_Lili

Ala, pokaż nam Borysa.

Pasiasta Alicja

No chwilowo nie pokażę, bo aparat fotograficzny odmówił współpracy.
Ale za to mogę napisać.
Po kolei:
Borys jest goldenem z tego drugiego bieguna: smukłej lekkiej budowy. Pasio z tych modnych ostatnio grubokościstych.
Pasio mógłby jeść na okrągło, Borysek mimo widocznego zabiedzenia nie należy do łasuchów. Jedzenie bierze z ręki delikatnie i je nie zachłannie.
Bardzo grzeczny jest podczas zabiegów pielęgnacyjnych (też przeciwieństwo Pasia).

Nauczył się już jeść suchą karmę, której chyba wcześniej nie znał. Na razie je z ręki.
Jest bardzo spragniony towarzystwa człowieka. Asystuje wszystkim domownikom na zmianę.

Wyprowadzam obu po kolei. Ale po południu odważyłam się i poprowadziłam obu na dwóch smyczach na naszą łączkę. Szli pięknie. Jedną ręką trzymałam dwie smycze.
Borysek na smyczy nie ciągnie.
Ponieważ ma zapalenie spojówek, oczka przemyliśmy świetlikiem. Teraz w napięciu czekamy na... qooopę, bo takowej jeszcze nie było u nas.

Astusiowa

Alu... jak on się czuje? mam nadzieję, ze choć odrobinę się zaaklimatyzował.

U mnie też pił bardzo dużo - co zrzuciłam na karb stresu.
Z jedzeniem tez było kiepsko gdyż suchej karmy to on chyba nie zna. Kupiłam mu więc szybciutko puszkę - którą pochłonął w mgnieniu oka. Na następny dzień puszka też już go nie interesowała. I nawet konkurencja w postaci Asti nie zrobiła na nim wrażenia.
Zauważyłam natomiast (Ty juz pewnie też), ze bardzo reaguje na talerze. Sam fakt, ze brałam takowy do ręki powodował, że Borys meldował się natychmiast i czekając na swoją kolej (?)
Nie wiem, może inna karma... Orijenem dosłownie pluł Smile

Astusiowa

Oooo... widzę, że telepatia zadziałała i obie pisałyśmy o przystojniaku w tym samym czasie Smile

Ala - masz rację, ja chodziłam z Astuchą na jednej smyczy i Borysem na drugiej - i było pięknie!!!

Też spał obok Twojego łózka?

A co do higieny - fakt, szczotkowanie czy przecieranie sierści znosił cudownie. Nawet mycie uszaków i nie stanowi problemu Smile

I jeszcze jedno - ja to jego niespokojne zachowanie typu dyszenie, nerwowe chodzenie - tłumaczyłam sobie tym, że pewnie pierwszy raz od dłuższego czas znalazł się w domu ... w domu, w którym jest dużo cieplej niz na dworze Sad

Poza tym jego poczucie wolnego ducha - tez musiało zostać nadszarpniete. Do tej pory biegał i chadzał sobie gdzie chciał - a tu ma nagle ograniczoną przestrzeń.

Ucałuj go od nas i powiedz mu, ze za nim tęsknimy

Pasiasta Alicja

Na talerze jakoś specjalnie nie reaguje. Ale faktem jest że caly czas za mną chodzi, więc i tak przy mnie jest, jak wyciągam talerze. Może nie zauważyłam. Objawów stresu z piciem ogromnej ilości wody i dyszeniem też nie było, co przyznaję, trochę mnie zdziwiło, bo to typowy objaw stresu na zmianę miejsca.
Wczoraj nie chciał suchego (jemy Regala), dzisiaj rano dwie garstki z ręki, a teraz już całą porcję zjadł - ale też z ręki.
Nauczy się, Rasta też nie znała suchej karmy - przez parę dni jadła z ręki, a potem podstawiłam michę pod nos i dyskusji nie było Wink

.

Aklimatyzuje się dobrze. Znalazł juz sobie miejsce do spania - koło mojego łóżka (a Pasio na łóżku Wink

)

Pasiasta Alicja

Astusiowa

Pasiasta Alicja

Pasiasta Alicja

Pasio z Boryskiem zostali dzisiaj na 7 godzin sami. Dom stoi. Na pewno ktoryś leżał na moim łóżku, że Pasio, to na 100% (kiedyś wychodząc z domu przez roztargnienie zamknęłam drzwi do sypialni, pod drzwiami wyjściowymi usłyszałam kwik rozpaczy - szybko wróciłam na piętro, żeby zobaczyć Pasia, stojącego ze zrozpaczoną miną prze zamkniętą sypialnią). A czy ich tam spało dwóch dzisiaj, to ich słodka tajemnica.

. Piesy bawiły się z dziećmi dzisiaj. Pasio uwielbia łapać śnieżki, Boryska to nie za bardzo interesowało.
Tak samo jak mniej go interesuje zabawa z Pasiem, niż ze mną. Pasio zapraszał Boryska do berka, ale Borysek szybko stracił zainteresowanie. Woli bawić się z człowiekiem, Pasio też. Efekt był taki, że w pewnym momencie oba stanęły przede mną z wyczekującymi minami ze sznurami w zębach.

Borys pogodził się już z suchą karmą. W sobotę był strajk, w niedzielę dwie garsteczki z ręki. Wieczorem i dzisiaj rano też z ręki, ale pełna porcja. A kolacja już została zjedzona z michy bez krzywienia noska.

Baszka

Pasiasta Alicja

Ponieważ nasz Pan Wet ma super uniwersalny czytnik, wybraliśmy się dzisiaj do weta poszukać jeszcze raz chipa. Borysek nie ma takowego z całą pewnością. Oczka już w porządku. Po zważeniu na bardzo dokładnej wadze elektronicznej okazało się, że chłopak waży 32,75 kg. Dostał piguły na robale, które już pożarł i za parę dni jak dobrze pójdzie, to będziemy się szczepić.

Astusiowa

Alu - ja też jedną z pierwszych rzeczy jaką zrobiłam było sprawdzenie czy nie ma czipa.
Nie miał też żadnej obroży - a tym samym adresówki.

Wczoraj połaziłam trochę i sprawdziłam w kilku strategicznych miejscach czy nie ma jakichś ogłoszeń o goldenie, który komuś uciekł.
Żadnego takowego nie znalazłam.
Choć sądząc po tym jak bardzo był zaniedbany (choćby stan uszu) - to chyba nie jest piesek, który zwiał np. za suczką... a raczej błakające się od dłuższego czasu biedactwo.

Pozdrów go od nas (z Astuchą na czele)

Katarzyna_Margo