JASKIER ma już dom

Agata_Emi_Lili

Dzisiaj pod opiekę fundacji trafił młodziutki psiak w typie goldena. Został zabrany człowiekowi, który (delikatnie mówiąc) źle traktował malucha.
Dziękujemy Agnieszce z Gubina i jej synowi, ktorzy nie pozostali obojętni na los Jaskierka i zabrali go do siebie, a dzisiaj przekazali fundacji pod opiekę.
Jaskier (tak roboczo maluch dostał na imię) ma niestety uraz łapki - pękniętą kość ramienną (pamiątka po właścicielu Sad

).
Czeka go konsultacja ortopedyczna i sprawdzenie, czy z łapką wszystko w porządku.
Jaskier zamieszkał na tymczasie u Marceli, Emila i Riko.
Czekamy na pierwsze wieści.

Amarok

Witamy,

Od wczoraj Jaskierek jest juz u nas. Wspaniala kochana psinka Razz

Podroz zniosl bardzo dzielnie, spokojnie sobie przysypial. Pojechalismy po niego bez Rikusia dlatego, ze nie zbyt dobrze znosi jazde samochodem.
Jakier nie boi sie ludzi, wrecz bardzo pragnie kontaktu. To samo z Riko, sledzi go i zaczepia zachecajac do zabawy. Ale Riko to powazny psiak, nie to pokolenie Wink

Warkna nawet 2 razy na mlodego ale miske podzielil bez problemu kiedy wczoraj Jakierek szukal drugiej kolacji Smile

Nie wiadomo do konca co sie stalo, czy ten uraz jest wynikiem bicia (co byloby prawdopodobne sadzac po opisie zachowania jego poprzedniego wlasciciela przez syna pani Agnieszki). Syn odebral psiaka pijaczkowi ( w sumie to on mu oddal), ktory szarpal go...kiedy ten przez chora lape nie mogl sie poruszac. Komentowac nie zamierzam bo krew mnie zaleje.
Coz, noc psinka spedzila w miare spokojnie, probujac sie polozyc obok Rikusia w poslaniu (ma poki co swoj kocyk tuz obok) Ten ostatni troche niechetnie przyjal malucha, jak to rozpieszczony jedynak Laughing

Od rana sporo piszczal, ale nie wiemy czym bylo to spowodowane, czy bolem czy faktem iz byl na czczo przed dzisiejszymi badaniami.
Obecnie psinka pojechala z Marta do przychodni i z tego co na ta chwile wiemy, gdyby Jaskier zostal w tym gipsie bylby kaleka przez cala reszte zycia. Lapka nie byla w ogole zespolona tak jak nalezy. Psiak bedzie mial zabieg w srode. Moze Marta napisze wiecej na ten temat.
Ze swojej strony przeslemy zdjecia Jaskierka wieczorem, kiedy go odbierzemy.
Psinka zaczyna teraz diametralnie inne zycie i bardzo sie cieszymy, ze mozemy w tym uczestniczyc Smile

Pozdrawiamy

Amarok

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Agata_Emi_Lili

Jaskierek śpi po badaniu

Amarok

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Amarok

[link widoczny dla zalogowanych]

Amarok

I ostatecznie z wczorajszej podrozy oraz powitanie z Rikusiem

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

marta.bajowa

Tak jak Emil napisał, Jaskier spędził dziś dzień ze mną Smile

Maluch jest na prawdę kochany. Troszkę próbuje wymuszać piszczeniem i szczekaniem, ale szybko odpuszcza i znów staje się aniołkiem.
Podróż do Kliniki zniósł baaardzo grzecznie. Większość przespał.
Jaskier bardzo lgnie do ludzi, lubi kontakt z człowiekiem. Nie zdążył się jeszcze dobrze wybudzić, a już merdał ogonkiem.
Ma jednak swój charakterek i jest małym osiołkiem- uparciuchem. Gdy nie chciał iść w jakimś kierunku to siadał na środku i nie ma zmiłuj się Wink

Oczywiście Jakierka nie opuszcza dobry humor. Ma ochotę na zabawy i harce.

Niestety, zdjęcia rtg potwierdziły konieczność zabiegu- Jaskier ma złamanie międzykłykciowe w kości ramiennnej. Bez szybkiej operacji łapka nigdy nie wróciła by do sprawności. Będziemy więc walczyć, a maluch jest w na prawdę w dobrych rękach Smile

Zabieg w środę do południa.
Z dobrych wieści- drugi łokieć oraz bioderka bez cech dysplazji.

A taki jestem misiowy:

Grzecznie jeżdżę samochodem:

Dzielnie znoszę wszystkie badania:

A tu już po badaniach, Jaskierek się wybudza w szpitalu:

Zmęczony, głodny, ale zdiagnozowany wraca do Marceli, Emila i Rico:

Amarok

Witamy

Kolejny dzien z Jaskierkiem. Dopiero co poznajemy psinke. Juz tak nie piszczy, ewidentnie oswoil sie juz troszke z nami. Trauma spowodowana zmiana otoczenia powoli mija, w zwiazku z czym wychodzi prawdziwy charakter psinki. Poki co, jak na szczeniaka po przejsciach, Jaskier wydaje sie byc bardzo zrownowazony i posiada zachowanie typowe dla goldenka w tym wieku. Very Happy

Energiczny, zabawny, przytulny spioch Smile

Ostatnia noc rozpocza sam w salonie, nie chcial do nas dolaczyc do sypialni wiec nic na sile, sam sie przekonal i przyszedl na swoj kocyk w nocy. Jaskierek zalatwia sie juz w miare na zewnatrz. Dwa razy zsiusial sie w nocy mimo ktrotiego udostepnienia ogrodka w nocy ok 4-5h. Czyli nic niepokojacego, podchodzi do drzwi w ciagu dnia kiedy ma potrzebe wiec juz doskonale wie o co chodzi. Smile

Typowy slodki szczeniak, poki co nic niepokojacego na horyzoncie.
Very Happy

Rikus nadal nie moze sie pogodzic z tym fatum

Dzis takze warkal pare razy na mlodego (zwlaszcza gdy ten probowal sie narzucic...) ale wszystko jest pod kontrola. Zle nie jest, dzis zasneli nawet jeden oparty o drugiego Smile

Podajemy Jaskierkowi troszke wieksze dawki karmy (bez przesady rzecz jasna) - Marta twierdzi, ze mozna byloby go delikatnie podtluczyc.
Jutro Jaskierek wraca do Marty na zabieg. Trzymamy kciuki

Dolaczamy maly filmik z Rikusiem i Jaskierkiem w rolach glownych Smile

http://youtu.be/vCSD8AQqr1U

marta.bajowa

Jaskier przeszedl dzis operacje przylaczenia oderwanego fragmenty kosci. Zabieg trwal dluuugo, ale Doktorom udalo sie wszystko dopasowac (baaardzo dziekujemy!). Teraz czekamy na efekty gojenia.

W drodze powrotnej Jaskier strasznie marudzil. Myslalam, ze to moze po narkoze i przez dluga podroz w korkach. Jednak jak tylko wysiadl u Emila i Marceli na trawke to bylo wieweeelkie siq i juz byl spokojny. Wiec chlopak jest na prawde zdyscyplinowany.

Prosimy o 3manie kciukow za pomyslne gojenie Smile

Amarok

I kolejny dzień z maluchem, co prawda niepełny, gdyż większość dnia go nie było w domu. Po kolei… Obudziwszy się rano znowu przywitał nas ten sam widok, co dnia poprzedniego – Jaskier śpiący w legowisku Rika, a Riko na kocyku Jaskiera. Maluchowi bardzo podoba się to miejsce, niestety, Rikowi takie zamiany niekoniecznie są w smak. I znowu była też mokra niespodzianka w salonie na podłodze.. O 8.00 byliśmy umówieni z Martą na przekazanie jej malucha. Drogę zniósł bardzo grzecznie leżąc na tylnim siedzeniu, jednak spojrzenie miał bardzo smutne, bo jak to tak rano go wywlec z cieplutkiego kojca?! Wink

)

W domu z powrotem był dopiero około 18. Z relacji Marty wynika, że w łapce panował niezły, hmmm, jakby to nazwać – chaos, co zresztą potwierdza długość zabiegu –aż 4godziny! Jak to dobrze, że malec w odpowiednim czasie trafił w dobre ręce… Po operacji był i jest do tej pory troszkę otępiały, zakręcony. Większość czasu śpi, tylko od czasu do czasu bierzemy go na ręce i wynosimy na dwór, by załatwił swoje potrzeby. Oczywiście, trzeba bardzo uważać na jego łapkę. W piatek i niedziele maluch bedzie mial wizyty kontrolne. Ogólnie jest bardzo grzeczny i jak to trafnie dziś Marta określiła – taki z niego trochę mały wymuszacz, bo gdy się go głaszcze, mizia i przytula to jest wszystko cacy, a gdy się przestaje to robić, wtedy mały zaczyna piszczeć lub szczekać, tak więc wskazane jest być ciągle obok z jedną wolną ręką J Poniżej zamieszczamy kilka zdjęć z wczoraj. Pozdrawiamy w czwórkę!

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Dziekujemy Marcie i innym lekarzom z przychodni za dzisiejsza opieke nad nasza tymaczowa perelka

marta.bajowa

Oj to prawda z tym wymuszaczem. Jaskier probuje ludziom naszczekac, by bylo po jego mysli. W oczekiwaniu na zabieg szczekal, bo przeciez nie bedzie siedzial sam, kiedy mozna zwiedzac klinike i byc z miziajacymi czlowiekami. Brak zaintereaowania ze strony ludzi oczywiscie zaowocowal cisza i grzecznym zachowaniem.
Dzis lapka bolala malucha, ale tylko w samotnosci Wink

jak ktos mizial to zdrowiala.

Jednak w drodze powrotnej marudzenia byly uzasadnione, a ciotka sie nie domyslila. Ale na propozycje sikania przed wsadzeniem do auta, Jaskier zareagowal natychmiastowym kustykaniem w strone auta. Tak niunio chcial wracac z dzisiejszych wystepow.

Gośka

Marto...czy maluch koniecznie musi być zagipsowany?...okrutnie ciężko dźwigać taki bucik :( Czy jest możliwa zamiana gipsu na ortezę ?
Znalazłam takie różne, różniste sprzęty na stronie Physiovet
[link widoczny dla zalogowanych]

marta.bajowa

A czy gdzieś jest napisane, że maluch jest po zabiegu zagipsowany? Smile

Ma założony opatrunek Robert- Jones'a, a w nim nie ma ani grama gipsu. Opatrunek jest duży, ponieważ łapka ma być chroniona tak, by nią na razie nie ruszał.
Wszystkie decyzje podejmują na prawdę dobrzy ortopedzi i opatrunek będzie na bieżąco modyfikowany wraz z przebiegiem gojenia.

Jakier nigdy nie miał założonego gipsu. Nawet gdy przyjechał, miał opatrunek usztywniający.

Amarok

U Jaskierka już lepiej. Przedwczoraj po zabiegu, jak i wczoraj jedynie leżał i spał w legowisku, trzeba go było wynosić do siusiania i do misek. Dzisiejszy dzień rozpoczął od zabrania mi kapcia, więc wiedziałem, że to dobry znak i maluch wraca do formy. W nocy piszczał, gdy chciał siusiu, więc już drugi dzień obyło się bez mokrych niespodzianek. A teraz bryka już jak gdyby nigdy nic i żadnego opatrunku na łapie nie miał – chce dorównać swojemu starszemu „bratu’’, który, swoją drogą, zaczyna go już coraz bardziej akceptować i nawet zdarzają się jakieś pojedyncze liźnięcia po pyszczku (oczywiście Maluch Rika liże regularnie). Naprawdę, jesteśmy zdziwieni jak szybko psiak potrafi biegać z niesprawną łapą. Szczególnie ukazuje się to wtedy, gdy próbujemy nałożyć mu kołnierz, którego nie znosi, a nosić musi, bo bardzo interesuje go obszar opatrunku i wyrywa z niego watę. Byliśmy też dzisiaj na wizycie kontrolnej w klinice, gdzie był operowany i wygląda na to, że wszystko jest w porządku. Pan doktor obejrzy jeszcze dokładniej obszar rany w niedzielę, póki co Jaskier dostał antybiotyk dwudniowy w zastrzyku i nawet na ukłucie nie zareagował. Apetyt mu dopisuje, w aucie nadal jest grzeczniutki jak aniołek, lecz na smyczy absolutnie nie chce chodzić, zapiera się łapami lub kładzie, więc póki co na takich krótkich odcinkach go nosimy, gdyż to nie jest jeszcze pora na naukę chodzenia go na smyczy – za dużo miał w ostatnim czasie wrażeń. I to chyba tyle.. Teraz tylko pozostaje trzymać kciuki za to, by szybko wrócił do pełni zdrowa i żeby łapka zrastała się, tak jak powinna. Pozdrawiamy!