Obrona miski

Pawel

Wspólne jedzenie obiadu przy stole z psem raczej wynika z ludzkiej niekonsekwencji, a nie z nagradzania psa smaczkami podczas szkolenia czy innych zabaw.
Piszesz że psa nauczyłeś komendy „zostaw”. Niestety mam wrażenie, że pies ze strachu wypuszcza z pyska zdobycz (reprymenda! np krzyczenie podnoszenie rąk), a nie odkłada ją. Teoretycznie efekt ten sam, ale... pies reaguje na twoje emocje, a nie wykonuje zadanie na komendę. Kiedy ty stwierdzasz, że pies jest karny i wykonał zadanie, on się cieszy że „uszedł z życiem” i widzi w tobie zagrożenie. Być może trochę przesadnie to wszystko opisałem, ale tak właśnie działają metody awersyjne.
Bardzo często się zdarza, że musimy psa nauczyć pewnych zachowań, które są sprzeczne z jego instynktem, czyli wszelkiego rodzaju odwołania, czy przełamywanie lęków. Jednak w procesie szkoleniowym jesteśmy w stanie kontrolować poziom stresu nie narażając psa na traumę, a siebie na pogryzienie.
Czy dawanie i odbieranie jest błędne?
Warto by sobie zadać pytanie co się chce osiągnąć. Sama możliwość odebrania psu rzeczy przez niego uznanych jako "zajęte", a przez nas jako np niebezpieczne, jest bardzo ważna. Kwestia tylko czy wiemy jak to zrobić.

Piotrek

Dla jasności reprymenda w moim wykonaniu wygląda tak że pies siada ja jestem lekko nad nim pochylony i zdecydowanym głosem mówie co zrobił żle i że jego zachowanie było niedobry. Nie wykonuje przy tym żadnych gwałtownych ruchów gestów używam do tego zdecydowanego głosu i to jest cała reprymenda. Nieraz dodam do tego że się na psa gniewam i wtedy nie ma pieszczochania głaskania no i wspólnej zabawy jak obraza to obraza. Jeśli gniewanie to trwa to ok 1-2 dni i widze wtedy zupełnie inne zachowanie psa jest wtedy mniej aktywny jak przechodze obok niego tylko strzela ślipkami czy to już można zacząć brykać czy jeszcze. I potwierdza się w dalszym ciągu moje zdanie ilu hodowców ilu treserów i ilu znawców psów tyle teorii wszyscy wiedzą co pies myśli i jak myśli, jeszcze do niedawna każdy uważał techniki J.Fishera za znakomite teraz się dowiaduje że są złe a ja widziałem Rottwailera szkolonego wg. tej teorii sam kolega go ćwiczył nigdy pies nie był na żadnej tresurze i był niesamowity nie twierdze że wszystko jest w tej książce dobre ale można dużo ciekawych i przydatnych rzeczy się dowiedzieć. Ciekaw jestem przez ile czasu będzie aktualna teraz obowiązująca metoda ćwiczenia z psem a głównie ile będzą aktualne stwierdzenia co pies w danym momencie myśli, to też niestety ulega korektom. Ja osobiście jestem przekonany że mój pies nie jest zdominowany , ciumkanie z nim wspólne przysmaków ja z jednej strony on z drugiej jest błędem , jeśli znajdzie coś na dworze to ma to zostawić lub przejść obok tego nie reagując a nie oddawać mi za przysmak.

Pawel

Gocha2606

Katarzyna_Margo

Nie wiem co myśli mój pies. Wiem czego nie robi. Nie skacze na ludzi, nie wyrywa nic z rąk, nie broni miski ani niczego innego, nie zżera znalezisk. Nie podaje też łapy bo jej tego nie uczyłam. I, wbrew Twoim obawom, nie jada ze mną przy stole.
Jak dla mnie to wystarczy.
Nie szkolił jej żaden trener, nie stosowałam metod J.Fishera (poza ogólnym przesłaniem - staraj się zrozumieć swojego psa).
Nie musisz kopiować metod tutaj opisywanych. Dobrze, że starasz się odnaleźć własny sposób komunikacji z psem. Jeżeli wpadniesz na jakiś świetny pomysł - podziel się. Jestem otwarta na propozycje. Ale to co opisałeś do tej pory mnie nie przekonuje. Twój pies zjada znaleziska. Mój nie, chociaż nie udzielam jej reprymendy i nie gniewam się na nią. Nawet na smaczki nie wymieniam już od dawna.

agnes&nelly&schad

Z obrony miski, co sie u mnie nie zdarza, weszliśmy w temat dla mnie dość ważny. Znaleziska !!!
Kłopot dotyczy raczej mojej Nelly niż Schade, bo Schade, ktoś kiedyś musiał za to nieźle sprać. Na hasło wypluj, zostaw momentalnie wywala co ma w pysku i pędzi do mnie skulona, daje jej smaczka i dalej idzie obok pilnując kieszeni. Nelly natomiast, ma właśnie takie zapędy znalazłam połknę, może nie zauważy Pani co zjadłam. Zazwyczaj kiedy zauważam przywołuję ją do siebie, wyciągam rękę i mówię oddaj w drugiej ręce trzymając smaczka. Jednak to nie działa. Nigdy wobec niej nie stosowałam "reprymendy", o której wspomina Paweł oraz Piotrek. Nelly najczęściej pożera wyrzucony na trawniku chleb (często w stanie zielonym, i to powoduje jej wizyty u weta i zastrzyki na zapalenia jelit) lub ludzki kał. No to jest jej ulubione znalezisko. z Tym ucieka daleko ode mnie szybko konsumuje i później wcale nie chce wrócić, bo wie że zapnę ją na smycz i po spacerze. Fakt kilka razy jak wróciła na smycz , ja po prostu oddałam treść żołądka - taki był Nelly zapach. Czy to mogło spowodować jej awersje do wracania na smycz po zjedzeniu znaleziska? Jak mam sobie poradzić z jej przywołaniem, kiedy coś wciągnie? To bardziej mnie martwi niż jej zbieractwo. Wiem, ze jej zachowanie to jakiś mój błąd, ake mi samej trudno go znaleźć. Kasia jak Ty nauczyłaś Margo nie zbierania?

Katarzyna_Margo

agnes&nelly&schad

Piotrek

Dziękuje Kasiu za link Smile

o to własnie mi chodziło od początku a jest tam też link do ciekawych ćwiczeń z pieskiem od jutra do roboty z Royem Smile

, cieszy mnie tylko że jak narazie nie miałem problemu z kupami, tylko z chlebem i kośćmi które dobrzy Wink

ludzie wywalają przez okna żeby dokarmoć stworzenia :/. Jeszcze raz dziękuje

marta.bajowa

Gocha2606

A ja do tego, co zostało już napisane dodam - ja też Saszkę zapinałam na smycz, kiedy dorwała się do czegoś zakazanego, ale nie wtedy, kiedy już do mnie wróciła. Robiłam to tak, że kiedy nie reagowała na przywołanie, zajęta konsumpcją pysznej qoopy albo czegoś równie śmierdzącego, po prostu szłam po nią przez wertepy i krzaczory, mówiłam "nie" , natychmiast zapinałam na smycz i szybkim krokiem, bez kontaktu z psem, zabierałam ją do domu.
Zeżarcie świństwa = koniec spaceru.
Jednak jeżeli sama zrezygnowała z dokończenia konsumpcji i przybiegła do mnie - dostawała za to pochwałę i nagrodę. Czyli budowałam skojarzenie, że warto porzucić znalezisko i przyjść do pani, bo z nią jest super. Nie warto żreć znaleziska , bo to oznacza koniec spaceru i przyjemności Wink

marta.bajowa

Gocha2606

Marta - ja też robiłam"nie rusza", wymiankę i komendę "podaj".
Ale czasem na początku sucz po prostu złapała wiatr w nozdrza i poleciała hen! za pyszną qoopą. Cóż - na nie rusza było za późno. Wymianka - nie bardzo to było możliwe w tych pięknych okolicznościach przyrody. O podawaniu nawet nie wspomnę Rolling Eyes

I na takie okazje była smycz i wypad do domu.
Podałam ten sposób jako dodatek do nauki pozostałych komend i jako odpowiedź na pytanie agnes, dlaczego nie działa przywołanie psa, zapięcie na smycz w sytuacji, kiedy sam porzuci znalezisko i zakończenie spaceru. Very Happy

Wszystko trzeba łączyć i dobierać do sytuacji - aż w końcu się uda!

marta.bajowa

Musi się udać Very Happy

a jak się nie udaje to znaczy, że źle kombinujemy ;p Gorzej jak psica nie pozwalała się do siebie zbliżyć i powstał problem natury technicznej- jak przypiąć psa bez zbliżania się nie niego Rolling Eyes

Jednak dałyśmy radę i temu (a właściwie tona smakołyków i długaśna linka dała Wink

).

Jerzy Kora

No tak. Dobry pomysł, konsekwencja, smakołyki, kara. Bez pomysłu nie da rady, jak nie zastosujemy go konsekwentnie to kicha no i w sumie na system składają się też kary i nagrody.

Znajoma sunia znalazła coś śnierdzącego w trawie. Widzę jej zainteresowanie. Przywołanie wzmocnione smaczkiem a może to juz przekupstwo?. Sumia z ociąganiem zostawia znalezisko. Dostała łapówkę ale chce wrócić Confused

więc kolejna próba zachęcenia aby została. Cały czas odchodzimy od znaleziska. Ona cały czas pamieta. Jak po raz kolejny chce wrócić do "smakołyka" "likwidujemy" jej chęc powrotu zapięciem smyczy. Sunia nie opiera się.

Wydaje się że generalne załatwienie tematu prezz "nie rusz z ziemi" jest dosyć dobrym rozwiazaniem Very Happy

. Byle tylko nie odzwyczaić psa od picia na spacerkach z napotkanych strumyków.