LUDWIK ma już dom

Aśka Axelowa

Halo, halo Smile

Wzięli psa i uciekli Wink

Odkopałam wątek Ludwika, bo już na drugiej stronie się znalazł... Napiszcie proszę, co u Was słychać? Jak sobie żyjecie i czy wszystko w porządku? Co z Ludwikowym lękiem separacyjnym...?
No, odezwijcie się proooooszę Laughing

Ludwikowa Rodzinka

Witamy, witamy,
Juz od dłuższego czasu mielismy napisac i zdac fotorelacje, ale jakos nam nie wyszlo...
w kazdym razie u nas wszystko ok, sa co prawda wzloty i upadki w roznych kwestiach, tj jak np zdrowotne- otoz Ludek mial problemy zoladkowe, co przejawialo sie czestym wyproznianiem i nie koniecznie zawsze na dworzu. co dziwne "niespodzianki" nie byly zostawiane przez Ludka podczas naszej nieobecności, a np w nocy lub nad ranem. Zmieniliśmy Weta, Ludek dostał Metronidazol, dietkę oraz specjalną karmę. W tej chwili jest jakiś tydzien po kuracji i poki co jest dobrze. Niebawem bedziemy powtarzac badania krwi, wiec zobaczymy. Wg Weta Ludwiś mial pasożyty, o ile sie nie myle- pierwotniaki.
W kwestii zachowania, Ludwik zaczyna przejawiac zachowania niepozadane, ktore wczesniej nie mialy miejsca. Podczas naszej nieobecności zaczal bawić się butami, a dzis podczas mojej 2-h nieobecności bardzo dokladnie przeczytal moja ksiazke Evil or Very Mad

dodam przy tym, ze ksiazka nie byla na wierzchu- schowana w torebce, torebka zas nie byla otworzona na oscież. jednoczesnie w domu bylo ciemno, ale jak widac Ludwikowy głod ksiazkowy byl silniejszy od owych przeciwonosci.
Co do leku separacyjnego, jest znacznie lepiej. na ta chwile Ludek ma problem, kiedy obydwoje jednoczesnie wychodzimy z domu. nie mniej jednak, kiedy opuszczamy dom w dluzszych odstepach czasowych, Ludwiś jest rsaczej spokojny i nie szczeka podczas zamykania drzwi.
W domu jest strasznym przytulakiem- pakuje się na kanapke i lozko. podsikuje, kiedy wracamy do domu a takze kiedy przychodzi ktos, kto glaszcze. ogolem Ludek ma mnostwo energii i raczej sie nie meczy.
Lękow (procz elementow separacyjnego) nie przejawia- nie boi sie niczego, ani burzy, ani fajerwerkow czy glosnych samolotow- obserwuje je z tarasu. stosunek do innych psow i ludzi jest bardzo pozytywny- z kazdym chcialby sie bawic. na spacerach coraz ladniej chodzi na smyczy, bez niej na przywolania reaguje roznie.
Jest bardzo pocieszny, inteligentny, kochany, no i oczywiscie bardzo cwany Very Happy

Frankowe Zajki

Ludwikowa Rodzinka

a w jaki sposób wyeliminowaliście lęk separacyjny? Mam nadzieję, że incydent z lekturą był jednorazowy, bo była to jego "największa" i właściwie jedyna taka demolująca akcja do tej pory. Dziwi mnie też to, że pośród wielu różnych przedmiotów w torebce (w tym papierowych) wybrał akurat książkę. Nadmienię przy tym, że torebka nie była "rozbebeszona" i Cwaniaczek nawet nie pozostawił na niej śliny ani żadnych innych śladów. Była to bardzo stara książka, więc może zwabił go zapach. W każdym bądź razie mamy w domu bardzo oczytane psisko... Laughing

Pasiasta Alicja

Zacznijcie od tego: http://www.fundacjagoldenom.fora.pl/o-psach,24/lek-separacyjny,2974.html

Frankowe Zajki

Pasiasta odpowiedziała za nas Very Happy

Ludwikowa Rodzinka

Niektóre z tych pomysłów mamy już przerobione. Generalnie u Ludka lęk separacyjny nie jest regułą, powiedziałabym, że idzie ku dobremu, pomijając incydent z książką. Tak, jak pisałam wcześniej nie podoba mu się, kiedy wychodzimy jednocześnie i tak np wczoraj bylismy na wyczerpującym spacerze i Ludek po raz pierwszy po powrocie do domu wydawał się zmęczony, a jednak kiedy zorientował się, że wychodzimy był bardzo niezadowolony. Swoje niezadowolenie wyraża poprzez wydawanie różnych dźwięków- od "muczenia" poprzez piszczenie do szczekania. Według źródeł sąsiedzkich nie trwa to jednak długo, tj.kilka minut. Zdażają się także takie wyjścia, przy których Ludwiś jest całkowicie spokojny.
Zastanawiam się, czy za każdym razem dawać mu jakąś czasochłonną przekąską tudzież piłeczkę na chrupki, co rzeczywiście go zajmuje i poprawia humor przy naszym wyjściu, czy mu to dozować, żeby nie doprowadzić do sytuacji, że musi coś dostać na wyjście, bo inaczej sam będzie szukał zajęcia, niekoniecznie konstruktywnego?

Agata_Emi_Lili

Gośka&Bella

Hmm... Belce właśnie kong pomógł rozprawić się z lękiem separacyjnym (ona nie niszczyła tylko była wystraszona, nawet gdy już wracałam). Stosujemy go gdzieś od marca i nie planujemy odstawiać. Dlaczego właściwie należałoby to robić? Dostaje kong tylko na dłuższe wyjście czyli 1xdziennie i byłoby jej przykro, gdyby o niej zapomnieć Crying or Very sad

A tak moje wyjście (rozpoznaje, że się szykuję) oznacza dla niej wręcz coś miłego, jest podekscytowana i szuka konga w stałym miejscu jeszcze zanim się tam pojawi, a gdy wracam do domu po całym dniu ona nadal ma dobry nastrój. Myślisz Aga, że powinna zostawać bez konga? On chyba nie czyni szkody?

Agata_Emi_Lili

Myślę Gosiu, że kong nie szkodzi i można go stosować ciągle

, ale jak ktoś chce od tego zwyczaju odejść, to powinien stopniowo i dopiero jak problem zniknie.

Ludwikowa Rodzinka

Dziękujemy za podpowiedź. W takim razie będziemy uraczać Ludwisia różnymi "czaso-umilaczami" podczas każdorazowej nieobecności. Smieszny jest ten nasz Ludek, jak rozprawia się np z kostką, czy kurzą łapką- nie je od razu, tylko podrzuca, tarza się, trąca mordką a jakby tego było mało- uśmiecha się , tj. marszczy pychola Very Happy

Taki rytuał potrafi trwać nawet ok 10 min i dobiero wtedy Ludek przystępuje do konsumpcji.

Marta&Angus&Alma

Puk, puk !!!
Ludwikowa Rodzinko, jak tam u Was ??

Ludwikowa Rodzinka

Witamy serdecznie, po dłuższej przerwie. U nas wszystko dobrze, Ludek szykuje się do szkoły- myślę, że w marcu rozpocznie szkolenie. Zadomowił się u nas na dobre i zrobił pyskaty Very Happy

Ma mnóstwo energii i rzadko się męczy. Nadal jest problem z podsikiwaniem w ekscytujących sytuacjach, choć tendencja jest spadkowa. Ludwik jest niezwykle pocieszny i zawsze skory do zabaw, zwłaszcza z Daisy lub swoim rudym sąsiadem- Figo. Związek Ludzia z Daisy generalnie jest dość burzliwy, od szalonej miłosći po złość. Ogólnie każde z nich chce dominować. Czasem bywa, że dzielą się zabawkami i nawet kością, a czasami niekoniecznie. Ludwik chciałby 24 h z krótkimi przerwami na drzemki bawić się z Daisy, szarpać za ucho, futro, skakać przez głowę, a jej nie do końca taka forma relacji odpowiada,czego Ludzio nie kuma Smile

Wszyscy dookoła zachwycają się naszym rudzielcem, że taki ładny i że niby grzeczny. Ludek jest bardzo ciekawski świata, uwielbia kopać dziury na polu i wykopywać np. marchewki dla pańci; ganiać za ptakami i obserwować samoloty, a także obgryzać patyczki. Jest kochany i nie wyobrażamy sobie życia bez niego Smile

Ludwikowa Rodzinka

Ludwik wieczorową porą

Ludwikowa Rodzinka