BLUES

Jana

Nie jeden psi zabieg (cięższy czy lżejszy) już przeszłam i nigdy nie widziałam żeby pies po zabiegu był taki osowiały, a dzisiejszy rzewny płacz Bluesa spowodował, że ja wymiękłam i od jutra daje mu zastrzyki Piotrek :-(
Znam takich szantażystów i hipochondryków (np. nasza terierka Noa:-) ale w tym konkretnym, Blusiowym przypadku to nie to samo. Blues jest psem, który nie zna zabiegów pielęgnacyjnych, zastrzyków ani ludzi którzy są przy nim. Nie zapominajmy, że on wciąż nam nie ufa do końca a do tego skrzywdziliśmy go (w jego mniemaniu) zabiegiem, a każda moja interwencja w ranę (przemywanie) czy zastrzyki to kolejny stres dla niego. On chyba po prostu wymiękł, po tak dużych i nie przyjemnych zmianach w swoim życiu. Tu nie chodzi tylko o ból fizyczny, a poczucia bezpieczeństwa niestety nie da się zastąpić lekami przeciwbólowymi Sad

A żeby zakończyć optymistycznie - dziś po powrocie Piotra z pracy , Blues po raz pierwszy od zabiegu zaczął się uśmiechać i nawet przez chwile podgryzał z radości Piotra za rękę a potem o mało nie zaczął bawić się Kahlan Laughing

Jednym słowem - idzie ku lepszemu

Jana

Blusio czuje się coraz lepiej. Szwy są ładne i blade, krwiak i opuchlizna powoli schodzą

Samopoczucie Blusio też ma znacznie lepsze. Zaczyna bawić się z Kahlan (co musimy tłamsić w zarodku, bo ich zabawy bywają bardzo burzliwe a nie chcemy nadwyrężać rany Bluesa), na spacerach Blues porusza się znacznie swobodniej, w domu wpycha się do łóżka i wygłupia się z Piotrem

W tym tygodniu rozmawiałam długo z Jackiem Gałuszką o burzowych lękach Blusia. Jacek zasugerował kamizelkę przeciwlękową podczas burz, ale też zwrócił moją uwagę na kilka zachowań Blusia. I tu WIELKIE podziękowania - Jacku, jak zwykle jesteś wielki

Zaczęłam obserwować Blusia, w pamięci przeglądać jego zachowanie i doszłam do pewnych wniosków (opierają się one na dotychczasowych obserwacjach i nie koniecznie muszą być słuszne).
Blues jest psem który prawdopodobnie był nękany - psychicznie lub fizycznie. Nie jest on grzeczny sam z siebie, on boi się być niegrzeczny Sad

Gdy podniesie się głos Blusio robi się "mały jak pchła". Prawdopodobnie prawdziwy Blusio jest zupełnie inny niż nam się objawiał przez ostatni miesiąc, bo doszedł lęk związany ze zmianą domu. To nie oznacza że Blusio będzie niesfornym psem, po prostu trzeba mu teraz pokazać, że bycie grzecznym może się opłacać i wcale nie musi się przy tym bać, że może być sobą (co zresztą robimy:-).
Do tego Blusio ma lęk separacyjny, który łączy się z lękiem przed burzą i daje taki efekt jak już widzieliśmy (desperacja i destrukcja:-( Dlatego trzeba nad tym pracować dwutorowo. Lęk separacyjny choć nie objawiał się dotychczas w normalnych sytuacja może się ujawnić, że gdy Blusio poczuje się już bezpiecznie i zwiąże się z nowymi ludźmi.
Jednym słowem poczucie bezpieczeństwa jest teraz Blusiowi najbardziej potrzebne i trzeba nad tym mądrze pracować (trening klatkowy itd.) jednocześnie dając mu radość życia, bo to w końcu jeszcze dzieciak (wg. mnie jest on bardzo niedojrzały jak na swój wiek).

Agunda

Super, że Blusio czuje się już lepiej
Czekam na te piękne foty pacjenta.

Jana a tak w wielkim skrócie co to jest ta kamizelka przeciwlękowa ?

Ewa_BoNic

Agunda [link widoczny dla zalogowanych]

Agunda

dzięki Ewa nie wiedziałam, że takie cuda istnieją Embarassed

Agata_Emi_Lili

Tańsza wersja kamizelki to obwiązanie psa elastycznym bandażem

(porada z książki "Mój pies się nie boi").

Jana

Blusio już bez szwów, ranka goi się ładnie, jedynie w fałdkach skóry przy pindolku trochę jest jeszcze zaczerwieniona. Samopoczucie ma niezłe, ale dużo mu jeszcze brakuje do stanu z przed zabiegu.
Blusio zakochał się z Piotrze i chyba przy nim czuje się bezpiecznie. Niestety wiąże się to z koniecznością mega czujności, bo Blues na każdym spacerze wypatruje Piotra, zrywa się do podjeżdżających samochodów na parking itp.
Niestety od zabiegu Blusio raczej nie miał apetytu i często nie jadał nawet dwóch posiłków a trzeci ledwo skubnął. Myślałam iż jest to spowodowane bólem, dyskomfortem (w brzusiu przecież też są szwy) bo zatruć się nie mógł (spacerujemy teraz na smyczy) i nie miał okazji nic chapnąć na spacerze. Niestety z poniedziałku na wtorek Blues zaczął wymiotować, najpierw karmą, później samą wodą i żółcią. Wet kazał zrobić Blusiowi głodówkę a później wprowadzać lekkostrawną karmę gotowaną i przechodzić powoli na suchą. Jeśli wymioty się powtórzą lub będzie działo się coś niepokojącego powtarzamy badania krwi i szukamy przyczyny.
Dostaliśmy też zgodę na nieforsowny spacer za miastem, więc jak pogoda się poprawi, wybierzemy się na łąki lub do lasu i może w końcu porobię jakieś foty

Jana

Pojechaliśmy na krótki spacer na działkę, ale niestety spacer okazał się bardzo krótki, bo Blusio pocieszył się wolnością z 3 min. później wyglądał jak "zbity pies" więc pomyślałam, że może za dużo wrażeń, że ranka go boli itp. Niestety Blues po chwili, gdy zbieraliśmy się do samochodu, zaczął wymiotować (zjadł dziś prawie całe śniadanie) Sad

Jak on ma przytyć skoro wciąż jest na głodówce, bo albo wet zaleca, albo Blusio sam sobie ją robi a jak już coś zje to wymiotuje Crying or Very sad

Rano znów wizyta u weta (ostatnio jestem tam codziennie Confused

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Już po minie widać że coś go boli Sad

[link widoczny dla zalogowanych]

Aśka Axelowa

Ja się martwię, że coś z Blusikiem jest nie tak, skoro wymiotuje... Sad

Przecież to nie jest efekt uboczny po operacji, prawda? Zakładając oczywiście, że zabieg przeszedł prawidłowo.
A może coś się stało z jelitami, skoro jest taka reakcja zwrotna na pokarm? Może po operacji są gdzieś skręcone/zatkane i nie ma drożności...? Pamiętam, jak było z Kasparem...

Jana

Nie wiem sama Confused

Nasz wet jest naprawdę dobrym chirurgiem, ale ... każdemu zdarza się błąd. Oj nie, to nie to Sad

Kupsko robi w miarę ładne, trochę marchewkowe ale drożność jakaś jest. No to teraz już nie będę spać do rana Crying or Very sad

Zaraz poczytam o Kasparze, żebym wiedziała o co pytać jutro weta Confused

Aśka Axelowa

Jana, Kaspar po zjedzeniu plastikowej laleczki, która utkwiła mu w jelitach jadł i załatwiał się normalnie przez ok. 3 tygodnie! Dopiero po takim czasie nastąpiła pełna blokada jelit.
Ja naprawdę nie chcę Cię straszyć, przepraszam! Ale dla mnie to takie dziwne, że psiak wymiotuje ot sam z siebie... Sad

Jana

Blusio raczej nie należny do tych psiaków co gryzą i pożerają co im do pysia wpadnie. Jutro zrobimy wszystkie badania i zobaczymy co się dzieje, a jak będzie trzeba to w piątek pojadę do Olsztyna do profesora Rychlika (to najlepszy w Polsce specjalista od układu pokarmowego, uratował nam kiedyś DJ'ka).
O dziwo Blusio doprasza się teraz jedzenia, co mu się wcześniej nie zdarzało.

Jana

Wyniki badań krwi Blusia są bardzo dobre (lepsze niż wcześniej, płytki krwi bardzo fajnie wzrosły Very Happy

, brzuszek mięciutki, w gardle pusto, gorączki nie ma.... jednym słowem nie wiadomo co się dzieje z brzuszkiem ale hipotez jest wiele (bakterie namnożone w jelitach po zabiegu gdy upośledzona była perystaltyka; leki przeciwzapalne po zabiegu uszkodziły śluzówkę itp.). Na 98 % wykluczone jest żeby podczas zabiegu coś się "popsuło" choć jak to nasz wet Marek powiedział "zawsze może się coś dziać, w końcu nieźle tam namieszaliśmy" (chodziło o sam fakt ingerencji w jamę brzuszną). My ufamy Markowi bo jest naprawdę świetnym chirurgiem i wątpię żeby z pod jego ręki wyszedł błąd w sztuce. Na razie nie ma wskazań do szukania ciała obcego. Blusio dostał kolejną petardę zastrzyków w lecznicy i jeszcze więcej "na wynos" + tablety (fuj Confused

) Teraz leczymy, czekamy, obserwujemy, gotujemy lekkostrawnego kurczaczka z ryżem i marchewką. Jeśli po kuracji albo w trakcie nadal będą wymioty to tak jak pisałam wczoraj, pojedziemy do Olsztyna. Marek jest genialny, ale gastroskopię wolę żeby robił prof. Rychlik, którego nikt w Polsce nie przebije jeśli chodzi o ukł. pokarmowy Wink

Samopoczucie Blusio ma nie najgorsze, tak dziś pogonił kota przed domem, że mało mi serce nie wyskoczyło (jestem pewna, że Blusio ma w genach charta - nie da się w inny sposób wytłumaczyć tej prędkości u goldena Laughing

. Nie dość, że przestraszyłam się że szlak trafi Blusiowe szwy to jeszcze nie przeżyłabym gdyby dopadł tego kota Evil or Very Mad

Pierwszy raz tak się zachował na widok kota, wcześniej je ignorował Think

Padam już na nos, do tego mojemu Halusiowi popuchły nogi Crying or Very sad

i dopiero co wróciłam do domu Sad

Będę potrzebowała urlopu po urlopie Brick wall

Jana

Zapomniałam wczoraj napisać, że Blusio przytył u nas 1 kg (ważony w dniu zabiegu), niestety wczoraj gdy go zważyłam okazało się że od zabiegu schudł 3 kg Sad

Na razie (odpukać) Blusiak czuje się dobrze, je i nie wymiotuje, choć to jeszcze za krótko żeby się tym cieszyć.
Niestety dzieje się dokładnie to co przewidzieliśmy z Jackiem Sad

Piotr rano wybył do pracy a ja do stajni rehabilitować nogi Haluta (nie było mnie 2 godz.) Pod naszą nieobecność łobuz Blues niestety dobrał się do pierwszych drzwi Crying or Very sad

Zazwyczaj nie zamykamy tych drzwi, bo jak Wera powali się przy nich to nie da się wejść do domu (panienka śpi w najlepsze i ma wszystko w nosie:), ale po Bluesowej destrukcji w ramach bezpieczeństwa zamykamy oboje.
Na szczęście drzwi są tylko lekko obdarte z farby i porysowane, ale biorąc pod uwagę dzisiejszą piękną, słoneczną pogodę, można śmiało powiedzieć że Blues ma ewidentnie lęk separacyjny (może dla tego mieszkał w budzie, żeby nie niszczył ludziom mieszkania?). Miałam nadzieję że zaczną nad tym pracować już jego nowi ludzie, ale chyba nie ma na co czekać, więc zabieramy się do roboty już dziś.

Ponieważ leczenie i zabieg Bluesa pochłonął małą fortunę, byłabym bardzo wdzięczna za datki dla Bluesa na konto fundacji, która pokrywa wszystkie koszty jego leczenia

Jana

Blues czuje się dużo lepiej, nie wymiotuje i zaczyna wracać do formy fizycznej i psychicznej z przed zabiegu

Dzisiaj odstawiamy część leków, będziemy gotować mu jedzonko jeszcze kilka dni i powoli przechodzić na suchą karmę.
Wczoraj nawiedziła nas bardzo gwałtowna burza i przeżyliśmy z Blusiem prawdziwą gehennę:-( Mimo iż Piotr był w domu, Blues zaczął drapać drzwi, na szczęści dał się od nich odwołać, ale trzeba było cały czas zajmować się nim. Po chwili gdy wróciłam do domu owinęłam Blusia bandażem elastycznym. Niestety nie zdało te egzaminu i mam wrażenie że Blues był jeszcze bardziej zestresowany, bo próbował to z siebie zdjęć.
To była pierwsza burza, przy której mimo iż byliśmy z nim to Blues zachowywał się bardzo niespokojnie Sad

Ział jak lokomotywa, kręcił się, biegał, chciał wyjść itp. Faktycznie burza była bardzo gwałtowna, pioruny waliły jak szalone i trwało to ponad 1,5 godz.
Niestety też kolejny raz Blues przedwczoraj urządził polowanie na kota przed domem. U Gosi akceptował kota i u nas na początku też całkowicie ignorował koty, więc nie za bardzo rozumiem co mu się poprzestawiało w główce, że nagle zaczął na nie polować i ma przy tym niezłą frajdę Confused

Może domowe koty inaczej pachną niż dzikusy?