Pamięć psa

Warna.

To pytanie chyba jest głównie do Jacka, chyba, że Wy coś wiecie na ten temat, albo możecie polecić jakąś lekturę. Generalnie lubię się uczyć i bardzo mi brakuje dostępu do tego typu informacji.

Goldeny są psami, które dość łatwo zmieniają właściciela. Wiadomo, że chwilę to trwa, ale generalnie dość ładnie się adaptują do nowego domu i nowych państwa. Stąd moje pytanie: czy one zapominają to, co było wcześniej, czy to jest w ich pamięci? Czy cierpią, tylko nie dają po sobie poznać, czy nowy, dobry dom powoduje, że pamięć zostaje wytarta (gumka Myszką)?

Jacol123

W zależności od typu, psy w różny sposób reagują na zmianę właściciela. Psy myśliwskie były od początku przeznaczone do tego, że pracują z myśliwymi i łatwo się adaptują do nowych warunków. Gorzej jest z owczarkami. Dlatego też często właśnie retrievery są wybierane na psy asystujące czy przewodników.
Inna sprawa to to, że psy nie żyją przeszłością, ani nie martwią się o przyszłość. Są tu i teraz. Dlatego możliwa jest np. adopcja dorosłego psa, który szybko przyzwyczaja się do nowych ludzi. Nie znam jednoznacznych badań na ten temat. Szybkość adaptacji jest określana najczęściej poziomem i objawami stresu. U retrieverów występują one najkrócej i są najbardziej łagodne. TO by oznaczało, że dobrze znoszą zmianę właściciela. Jednak, czy w ich pamięci zostają jakieś wspomnienia z poprzedniego życia zostanie chyba tajemnicą.

Warna.

To by mi tlumaczylo fakt, ze Beza, gdy zostala z moja mama na dzialce, po 5 dniach cieszyla sie na nasz widok jak wariatka, wlasciwie wpadla w histerie, zreszta mam mi mowila, ze byla osowiala, gdy wyjechalismy i nie chciala jesc. Beza jest zestresowanym psem odkad jest u mnie. Natomiast Nero to luzman i cieszy sie, jak wracamy, ale nie zeby az jeczal z tesknoty. Pojdzie z kazdym na spacer, jest typowym bratem-łata. Choc zostal przez nas adoptowany, to widac, ze jest to spokojny pies bez kompleksow. Very Happy

Pasiasta Alicja

Wiesz, Warna, wyjęłaś mi to pytanie z ust Smile

. Sama zastanawiałam się nad Pasiem, bo jego błyskawiczna aklimatyzacja u nas była dla mnie dużym zaskoczeniem. Pierwsze dni związane były z poznawaniem przez psa rytuałów obowiązujących w naszym domu. Potem błyskawicznie je przyjął. Nie widziałam żadnych oznak tęsknoty, smutku, braku apetytu. Psisko od razu czuło się jak u siebie w domu.