Forum forum robocze Fundacji AUREA Strona Główna
 FAQ   Szukaj   Użytkownicy   Grupy    Galerie   Rejestracja   Profil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości   Zaloguj 

Not. ze szkol. TESTY BEHAW. W PROCESIE ADOPCYJNYM

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum forum robocze Fundacji AUREA Strona Główna -> O psach
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Agata_Emi_Lili
FUNDACJA AUREA
FUNDACJA AUREA



Dołączył: 26 Wrz 2007
Posty: 13129
Przeczytał: 1 temat

Ostrzeżeń: 0/2
Skąd: Warszawa
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Pon 10:53, 01 Cze 2009    Temat postu: Not. ze szkol. TESTY BEHAW. W PROCESIE ADOPCYJNYM

Są to moje luźne notatki ze szkolenia z Alexą Caprą "TESTY BEHAWIORALNE W PROCESIE ADOPCJI"

Od razu zaznaczam, że za szkolenie płaciłyśmy z Warną z własnych pieniędzy
.

TESTY BEHAWIORALNE W PROCESIE ADOPCJI

Powody oddania psów:
- właściciel (kondycja, zdrowie, problemy osobiste, dziecko, brak czasu, niedopasowanie, nieprzewidziane sytuacje życiowe)
- pies (agresja, nadaktywność, hałaśliwość, lękliwość, nieposłuszeństwo, inne zachowania)

Agresja w stosunku do ludzi w wielu krajach kończy się eutanazją psa.

W USA pies przebywa w schronisku 1-6 miesięcy. 20% psów jest usypianych tuż po przyjęciu, następnie 40% jest usypianych ze względu na niemożność ich adopcji (powodem jest zwykle agresja). Pozostałe 40% psów idzie do adopcji, z czego 20% wraca do schroniska i jest usypianych. W USA dla 80% psów trafienie do schroniska kończy się to śmiercią.
We Włoszech agresywny pies który trafia do schroniska, czasem zostaje tam na wiele lat lub nawet na zawsze.

Funkcja schronisk:
- dbanie o zwierzęta bezdomne, adopcje
- bezpieczeństwo publiczne tj. sprawdzanie przy pomocy testów behawioralnych, które psy mogą wrócić do społeczeństwa i nie stanowić zagrożenia dla ludzi i innych psów.

Testy behawioralne to ustandaryzowane sytuacje eksperymentalne, gdzie bodźce zewnętrzne służą do wywołania zachowania psa, które chcemy ocenić.
Ustandaryzowanie oznacza, że każdego psa testujemy w identyczny sposób i porównujemy jego zachowanie z zachowaniem innych testowanych psów.

Testy w schroniskach mają na celu obiektywne poznanie osobowości i temperamentu psa oraz poziomu jego agresji i wychwycenie potencjalnie groźnych psów. Są też narzędziem pomagającym umieścić psa w nowym, właściwym dla niego domu.
Testy mają za zadanie wyselekcjonowanie psów przyjacielskich, nieagresywnych, niestrachliwych, bez problemów, nie tylko bezpiecznych, ale nadających się adopcji do normalnych warunków.

Testy powinny być:
- ustandaryzowane tj. jedyną zmienną w sytuacji eksperymentalnej jest pies, wszystko inne musi być zawsze jak najbardziej podobne. Jest to niemożliwe, bo warunki się zmieniają, ludzie przeprowadzający testy nie zachowują się identycznie, itp.
- wiarygodne tj. powtórzenie testu daje podobne wyniki. Jest to trudne, ponieważ na zachowanie psa ma wpływ doświadczenie, czas, jaki upłynął od poprzedniego testu, co dzieje się między testami, itp.
- sprecyzowane tj. zanim zaczniemy testować musimy wiedzieć, co chcemy testować np. testując psa na strzał wiemy, że pies np. nie reaguje na strzał, ale nie wiemy czy nie będzie reagował na inne dźwięki.

Nie można przetestować psa na wszystko, musimy dokonywać wyborów. Idealnym jest postawienie psa w prawdziwej, normalnej sytuacji, ale czasem jest to zbyt niebezpieczne i nierozsądne, dlatego testy są niezmiernie istotne.



Bodźce używane przy testowaniu psów:
- człowiek i inny pies: socjalizacja, bodźce społeczne - sprawdzamy umiejętność psa do przebywania blisko ludzi i psów.
Kiedy testujemy stosunek psa do ludzi używamy obcej psu osoby, ponieważ osoba znająca psa może swoim zachowaniem, w tym oczekiwaniem od psa pewnych określonych zachowań, spowodować zafałszowanie wyniku testu. Pies w stosunku do znanej osoby zachowa się często inaczej niż do obcej.
Stosunek do dzieci testujemy na lalce wielkości dziecka, ubranej jak dziecko. Bardzo często reakcja psa na lalkę jest podobna do późniejszej reakcji na prawdziwe dziecko. Może jednak zdarzyć się tak, że lalka nie wywoła reakcji psa, a dziecko tak, bo poziom bodźca w przypadku lalki jest zbyt niski.
Stosunek do innych psów sprawdzamy przyprowadzając obcego psa i sprawdzając reakcję na niego (oczywiście pod kontrolą, aby nie dopuścić do pogryzienia).
- inne: ból (szczypanie psa w ucho, skórę między palcami lub w pachwinie), dotyk, podnoszenie psa, próby przewrócenia na plecy, wydawanie komend, różne przedmioty, miejsca, dźwięki, bodźce wzrokowe, itp.

Testy w schronisku przeprowadza się po 3 tygodniach pobytu psa, dając mu czas na przyzwyczajenie się do nowego otoczenia i środowiska.

Sposoby badania zachowań:
- obserwacja częstotliwości i długości trwania danego zachowania
- dzielenie zachowań na różne kategorie
- drobiazgowa obserwacja całościowa psa
- ocena zachowania w skali (wiele zależy od doświadczenia i wiedzy testującego).

Test strachu
Przy testowaniu czy pies jest lękliwy i się czegoś boi ważne jest, aby rozpoznać pierwszą reakcję w 10 pierwszych sekundach, po tym czasie pies traci zainteresowanie bodźcem. Druga niezmiernie istotna sprawa to sposób, w jaki pies podchodzi do bodźca, ile czasu przy nim spędza i jak szybko pies wróci do równowagi psychicznej po tym, jak się przestraszy.

Test agresji
Ważne jest pojawienie się warczenia, nieważne czy pies warczy od razu, ile razy, chodzi o pojawienie się warczenia oraz tego, co mu towarzyszy.

Jak testują psy w schronisku:
Człowiek podchodzi do klatki, kuca, nic nie mówi do psa, obserwuje reakcje psa: kiedy pies jest przyjazny, merda ogonem, szuka kontaktu przechodzimy dalej.
gdy pies wpatruje się, stoi nieruchomo, warczy, skacze na klatkę, szczeka odstraszająco – zapala się „czerwona lampka”.
Po pewnym czasie człowiek przykłada rękę do klatki na 2 sekundy, potem przesuwa ręką po kracie i znowu sprawdza reakcję psa. Jeżeli jest przyjazna, pies jest zabierany z boksu w spokojne miejsce. Człowiek trzyma psa na smyczy i przez 60 sekund stoi nie robiąc nic. Obserwuje reakcje psa, czy zwraca on uwagę na człowieka, czy szuka kontaktu i w jaki sposób. Tylko wyłapanie subtelnych zachowań może powiedzieć nam, czy pies podchodzi do człowieka, bo szuka kontaktu i jest przyjaźnie nastawiony czy może podejście do człowieka (i skakanie na niego) wynika z frustracji psa i chęci przekierowania złości i agresji lub jest ostrzeżeniem dla człowieka.
Potem człowiek głaszcze psa powolnym ruchem 3 razy, sprawdza reakcję psa (pies socjalny będzie chciał więcej).
Następnie człowiek siada na krześle, nic nie mówi do psa, sprawdza reakcje, czy pies szuka kontaktu i w jaki sposób. Później człowiek może zacząć mówić do psa (nie po imieniu, po prostu cokolwiek, byle mówić do psa). To bardzo niebezpieczna część testu, pies może zainicjować kontakt, odpowiedzieć przyjaźnie lub pozostać bez kontaktu. Pies może się wspinać na człowieka (np. wchodzić mu na kolana), ale niekoniecznie w celu zainicjowania przyjaznego kontaktu, a w celu pokazania swojej pewności siebie poprzez uniesienie głowy ponad głowę człowieka.
Następnie człowiek klaszcze w dłonie i krzyczy ‘hej” – jest to sprawdzenie reakcji na normalne zachowania ludzi, często spotykane w domu w codziennym życiu.
Potem człowiek idzie z psem na smyczy, zatrzymuje się i daje psu szansę interakcji przez 20 sekund, patrząc czy pies ignoruje człowieka, co go interesuje bardziej: człowiek czy otoczenie.

Następnie testujemy psa na piłkę. Pies jest przywiązany i nie ma możliwości dosięgnąć piłki, a człowiek odbija piłkę o ziemię i „nakręca” psa na nią. Następnie kładzie piłkę na ziemi, odsuwa się (piłka jest poza zasięgiem psa, człowiek w jego zasięgu), aby pies mógł wybrać” piłka lub człowiek. Człowiek obserwuje czy pies bardzo się nakręcił na piłkę, jak bardzo próbuje się do niej dostać, jak długo się uspokaja i czy szuka kontaktu z człowiekiem.
W tym teście łatwo o pomyłkę interpretacji zachowania. Pies może próbować dostać się do piłki i jednocześnie podchodzić do człowieka. Tylko wyłapanie subtelnych zachowań może powiedzieć nam, czy pies odchodzi od piłki i podchodzi do człowieka, bo szuka kontaktu czy może podejście do człowieka jest groźbą i ostrzeżeniem, aby nie próbował zabrać tej piłki.

Bardzo często pewność siebie psa jest mylona z przyjaznością. Pies przyjazny będzie się starał układać ciało niżej, szukać długiego kontaktu z człowiekiem. Pies pewny siebie stara się być wyżej, trzymać głowę wyżej od człowieka, kontakty inicjowane przez psa są krótkie, nerwowe, nieco wymuszające.
Prawdziwie socjalny pies będzie szukał kontaktu z człowiekiem niezależnie od okoliczności
i innych bodźców.

Następnie pies jest testowany na lęk. Pies dostaje miskę karmy, a kiedy je, człowiek stojący obok otwiera parasol na wysokości miski. Sprawdza się reakcję psa, czy się wystraszy, jeśli się wystraszy, to jak szybko podejdzie powrotem do miski, czy nie zrobi zupełnie nic i będzie jadł spokojnie dalej.

Kolejno przeprowadza się test obrony miski. Robi się to gumową ręką na kiju, NIGDY własną ręką i NIGDY tuż po przybyciu psa do nowego miejsca !!!!!!!!

Bardzo pewny siebie pies ma wyższy próg agresji i rzadziej gryzie. 98% procedury bezpieczeństwa to umiejętne czytanie psa. Czasem sytuacja, która dla przeciętnych obserwatorów wygląda całkiem niegroźnie, jest w rzeczywistości bardzo niebezpieczna, ale trzeba umieć to zauważyć, zanim dojdzie do nieszczęścia. Próg tolerancji psa obniża się przy dużym pobudzeniu, dodatkowo przy dużym pobudzeniu bodźcem, pies może przekierować agresję (szuka kogoś/czegoś co może ugryźć).

Testy mają za zadanie poznanie zachowań psa, dlatego podczas ich przeprowadzania należy skupić się na tym JAK pies się zachowuje, a nie DLACZEGO. Dopiero później, analizuje się zachowania psa i szuka przyczyn konkretnych zachowań.
Wzbogacając psu środowisko można wpłynąć na jego zachowanie:
- drugi pies w boksie (ale tylko jeden)
- kontakt z człowiekiem (może obniżyć poziom stresu np. czesanie, kąpanie, głaskanie, szkolenie, zabawa, terapia)
- nieożywione przedmioty (ale tylko, gdy pies jest sam w boksie)
- szkolenie

Szkolenie powinno być przydatne przede wszystkim psu, uczyć go umiejętności radzenia sobie w określonych sytuacjach, a nie zachowań.

Umiejętności:
- fizyczne (np. pływanie, skakanie, kładzenie się, warowanie)
- mentalne (np. koncentracja, pamięć, skojarzenia, elastyczność)
- społeczne (np. kontakty z ludźmi, psami)
- emocjonalne (np. panowanie nad pobudzeniem, frustracją, stresem, strachem, agresją)

Ucząc psa czekamy aż zacznie na ufać i wykaże chęć interakcji. Więź z człowiekiem powinna być buforem agresji.

Alexa Capra uczestniczyła w schroniskowym programie pomocy pit-bullom odebranym z miejsca, gdzie były używane do walk.
Program ten miał na celu:
- ocenę zachowań czy pies nadaje się do adopcji
- badanie rasy

Z 40 psów objętych programem, tylko 14 zostało adoptowanych. Wyniki badań wykazały, że:
- pit bulle są mniej socjalne niż inne psy (do porównania użyto grupy kontrolnej składającej się z tej samej liczby psów innych ras i mieszańców)
- psy pit bulle są mniej socjalne niż suki tej rasy
- najbardziej agresywny stosunek do lalki wykazały psy pit bulle, a następnie kolejno: suki pit bulli, suki kontrolne, psy kontrolne

Zdaniem Aleby Capry każdy pies nadaje się do adopcji, trzeba tylko znaleźć odpowiedniego właściciela (co może nigdy nie nastąpić).


Ostatnio zmieniony przez Agata_Emi_Lili dnia Pią 11:17, 31 Lip 2009, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum forum robocze Fundacji AUREA Strona Główna -> O psach Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group

Theme xand created by spleen & Programosy.
Regulamin