IMBIR ma już dom

Jolanta

Lora jest dorosła i nie potrzeba wyobraźni, żeby wiedzieć jaka jest/będzie.
A Imbirek to jeszcze szczeniak, dopiero bedzie psem.
Jakim, to będzie zależało w dużej mierze od jego rodziny.
I chyba właśnie tu (mam nadzieję) jest problem,
bo trzeba wyobrazić sobie potrzeby takiego nietypowego szczeniaka,
a dopiero potem odpowiedzieć sobie na pytanie: czy potrafię im sprostać?
Myślę, że nad tym zastanawiają się potencjalni chętni na adopcję Imbirka i dlatego
telefon w jego sprawie jeszcze milczy.

Agata_Emi_Lili

Imbirek w akcji:
[link widoczny dla zalogowanych]

a tutaj niewiele widać, bo było ciemno w pokoju, ale można zauważyć, z jaką prędkością potrafi przemieszczać się Imbir

[link widoczny dla zalogowanych]

Aśka Axelowa

Agaaataaaa...! Chłopaczka ROZWALA energia!

Niech mu się skończy wreszcie ta kwarantanna, bo mały zdziczeje! Pray

Super Maluch! Ech, z nostalgią wspominam czasy, kiedy Aksior był taką kulką... :oczami:

Agata_Emi_Lili

Joanna Axlowa

Och, żeby nie to moje 4 piętro i mąż Sad

to bym go wzięła..

Gość

Co u Imbirka? Agata zdaj kolejną relację z życia słodziaka.

Agata_Emi_Lili

Imbir rośnie i coraz bardziej dokazuje

)) Zostawiamy go na coraz dłużej samego w domu. Wczoraj został na 6 h i nawet nic nie zmajstrował. Mam fajne urządzonko (tzw. elektroniczny karmnik) dzieki któremu Imbirek podczas naszej nieobecności zjada sobie posiłek. Po południu przychodzi Margo na codzienną porcję zapasów i gonitw

Nie wiem kogo z nich bardziej te zabawy cieszą

Jeśli wszystko będzie OK (bez biegunek i temperatury), to w poniedziałek lub wtorek zaszczepimy Imbira i będzie mógł wreszcie zacząć wychodzić na dwór. Coprawda nie wiem jak to będzie wyglądało, bo sam schodów nie pokona, a noszenie go jest coraz trudniejsze (9-10 kg), ale mam nadzieję, że wkrótce ten nowy wymarzony dom się zgosi i Imbirek będzie mógł wychodzić na dwór już u siebie.

Ania_W

a może Imbir będzie szukał domu razem z Lorencją? Taki komplecik Wink

Albo jeszcze lepiej - w pakiecie z Majlusiowatym Wink

Jolanta

Gdyby Imbirek szukał domu z Lorą, to wymaganie, żeby w domu był już pies, odpadłoby Wink

To jest niebywale nowatorski pomysł, Aniu

Agata_Emi_Lili

Ok, Imbirka dodajemy gratis

Dominika

Witam

Jestem na tym forum od niedawna i to dzieki Imbirkowi Smile

Muszę powiedzieć że Imbir to cudowny piesek i gdybym miała już swój własny dom bez zastanowienia wziełabym psiaka do siebie. Kiedy oglądałam zdjęcia misiaka nie zwróciłam uwagi na jego łapke. Nie rzuca sie aż tak bardzo w oczy. Dopiero gdy przeczytałam każdy post na temat jego losów spostrzegałm że jednak coś z nią nie tak.

Gdyby nie to ża mam 18 lat i mieszkam jeszcze z rodzicami-Imbirka mogłabym już nazwać MOIM Smile

boję się również że nie zdołam dobrze opiekowć sie pieskiem. Już raz wziełam pod swój dach kociaka perskiego(2-letniego), okazało się jednak że kotka jest w ciązy o czym wcześniejszy właściciel mnie nie poinformował. Ojcem małych kciąt był ojciec ich matki- powikłania genetyczne przeniosły sie na stan zdrowotny kotki i niestety po miesiącu popytu u mnie kotka zdechła.I to jest chyba główny powód dla którego wacham sie wziąć Imbirka:( boję sie tego bólu po utracie ukochanego zwierzaka...

Gdybym tylko wiedziałą że Imbir nie bedzie miał już żadnych powikłań wziełabym go do siebie bo golden to moje marzenie- duża kudłata przytulanka!!!

Oj co robić.... Crying or Very sad

Dominika

Gdybym tylko mogła jakoś pomóc, wziąśc na jakiś czas Imirka do siebie. Moge rozwiesić ulotki w moim mieście, w szkole(bo już 1 września nie długo) w lecznicach, w sklepach zoologicznych? Może to jakoś pomoże Imbirkowi?

Jak można pomagać waszej fundacji, byc jej wolontariuszem?

Spróbuje namówic rodziców na Imbirka Very Happy

Serdecznie pozdrawiem wielbicieli Goldenów Smile

Ela Lorikowa

Dominiko, pies ( a jeszcze taki jak Imbir ) to przede wszystkim szalona odpowiedzialność . Masz 18 lat, więc prawdopodobnie chodzisz do szkoły, a Imbir wymaga opieki . Adoptowanie Imbirka równałoby się z odciążeniem opieką nad nim ( przede wszystkim finansową ) Twoich rodziców.
Z tej przytulanki wyrasta duży piesior, z którym trzeba chodzić na dalekie spacery, dbać o jego futro, uszy, oczy, pazurki itd. , no i przede wszystkim odpowiednio żywić. Dochodzą wizyty u weta, szczepienia i inne " przyjemności "
To miłe ,że chcesz pomagać zwierzętom, ale dobrze może to zrobić tylko osoba ,która jest w stanie poświęcić im dużo czasu ( no i pieniążków też trochę ). Ty prawdopodobnie masz przed sobą maturę, studia.... i co wtedy byłoby z prześlicznym, ale niestety kalekim- już duuużym Imbirem???

Dominika

Powiem szczerze: po przeczytaniu tego postu zrobiło mi się smutno. Czyli nie mogę pomóc Imbirowi? A tak bardzo chciałam!

Czyli muszę sie przygotować na to że na swojego własnego goldena bede mogła sobie pozwolić dopiero kiedy skończę studia...

Szczęście kosztuje... Crying or Very sad

Ela Lorikowa

Dominiko, nasze poprzednie wypowiedzi prawie nałożyły się na siebie czasowo. Uzupełnię swoją. Oczywiście, że już teraz możesz pomagać psom. Sprawdż gdzie znajduje się najbliższy schron i popytaj , czy tam nie potrzebują pomocy. O wolontariacie u nas decyduje " góra ", a z tego co wiem nasze ( w większości ) pieski są po przykrych przejściach i potrzebują doświadczonych opiekunów.
Wszystko przed Tobą..... a jak to dalej będzie wyglądało, zależy tylko i wyłącznie od Ciebie.
Pozdrawiam cieplutko.