AGNES ma już dom

Agata_Emi_Lili

No to już po wszystkim. Agula już odnerwiona i została przy okazji wysterylizowana (nie było żadnych przeciwskazań). Wszystko poszło jak trzeba, szwy są malutkie, eleganckie, ten od sterylki rozpuszczalny, pozostałe dwa do zdjęcia za 10 dni.
Kasia dostała wszystkie leki do aplikowania niuńce, Agnes dostała gustowne ubranko, teraz pewnie dojeżdża z Kasią do domu.
Aga była do tej pory wyjątkowo dzielna, bo biodra musiały ją naprawdę bardzo boleć. Podobno już na stole przy rozchylaniu nóżek reagowała na ból pomimo głębokiej narkozy :-(
Ale teraz będzie już tylko lepiej. Jutro, jak dojdzie w pełni do siebie, powinna już funkcjonować stosunkowo dobrze.
Więcej napisze Wam Kasia jak wyjdzie z szoku okołooperacyjnego

Agata_Emi_Lili

Aga przed zabiegiem (a nad Agą doktor Igor, dr Monika - anestezjolog i Kasia)
[link widoczny dla zalogowanych]

Aga po zabiegu (była bardzo ciekawa, co jej tam zrobili na brzusiu i wysmarowała sobie nos alusprayem

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Katarzyna_Margo

Katarzyna_Margo

No to muszę zacząć od odszczekania wczorajszych wypocin!
I wrócić do swojej nudnej mantry "anioł nie pies".

Dziewczynka potrzebowała trochę czasu żeby się pozbierać i nic więcej. Jeszcze wczoraj - jakąś godzinkę po mojej opowieści o niechodzeniu - Aga podniosła się i .... poszła! Prosto do drzwi, z komunikatem "siusiu, natychmiast!" Wybiegłam w kapciach i bez kurtki nie mogąc uwierzyć w to co widzę. Gdyby nie hamowanie smyczą mała zbiegłaby ze schodów. Wróciła samodzielnie. I od tego momentu po prostu chodzi.
Noc bez problemów. Nie było popiskiwania. Aga zapragnęła towarzystwa i sprowadziła do nas (spałam na materacu obok jej legowiska) Margo. Trochę ciasno nam się zrobiło bo materac pojedyńczy a legowisko puste. Ale dałyśmy radę. Pobudka dopiero o 8.

Pani doktor anastezjolog należy się pomnik! Tak pięknie zabezpieczyła Agę przeciwbólowo, że nie musiałam nic podawać nad ranem, chociaz taki był plan. W ogóle mamy luksusowo. Antybiotyki i środki przeciwbólowe mam poporcjowane w strzykawkach z cieniutkimi igłami. Każda opisana nazwą leku i datą podania(instrukcja dla blondynki). Tylko chudziak straszny z naszej Aguli i trudno na karku zrobić "namiocik" żeby się wstrzelić. Przed pychem kładę chrupki kukurydziane (trudno przedawkować) a z tyłu podstępnie robię zastrzyk.

Po raz pierwszy odkąd ją znam, Aga nie wymiotła michy do czysta. A porcja na śniadanie była zmniejszona. Mądra dziewczynka, wie co dla niej dobre.

Pewnie zapomniałam napisac o różnych rzeczach ale uzupełnię później. Jakby co, pytajcie.

Katarzyna_Margo

Wenflon wyjęłam. Nienawidzę tego robić bo trzeba wyciąć kazdy włosek przyklejony do plastra. Niektórzy odrywają ale to barbarzyństwo.
Rany w pachwinach troszkę podkrwawiają ale tak może byc jeszcze dziś. Robimy zimne okłady.
Próbuję namówic Agę żeby pospała trochę. Boję się, ze da się namówić Margotce na szaleństwa. Jest tak nafaszerowana, ze ma stłumiony naturalny odruch oszczędzania i mogłaby sobie zaszkodzić. No, oczy mam dookoła głowy.

Katarzyna_Margo

Agula ma się dobrze. Szwy wyglądają ładnie (doktor - za chwilę DoktorDoktor - może być dumny z umiejętności krawieckich). Nie są opuchnięte, nic się nie sączy, suchutko. Nawet nie wyglądają na zaognione ale może to srebrne Alu-cośtam maskuje barwę.
Humorek też niczego sobie. Troszkę więcej poleguje ale tak ma być.
Apetyt wrócił do normy tzn. jej spojrzenie mówi "zjadłabym konia z kopytami" ale jestem twarda i nie ulegam.
Jedyne co mi się nie podoba to (przepraszam!) - brak kupska od 8 rano wczoraj. Czy już się zacząć martwić czy jeszcze zaczekać?

Aśka Axelowa

Katarzyna_Margo

Dostaje Asiu. I jeszcze przez 2-3 dni będzie dostawała.
Wiem, ze są zwolennicy niepodawania środków przeciwbólowych po operacji ale ja nie jestem przekonana do tej teorii. Wierzę, ze stres wywołany bólem opóźnia rehabilitację. Poza tym ufam lekarzom, którzy opiekują się Agulcem i zlecili ich podawanie. Mam same dobre doświadczenia we współpracy z nimi.

Na krótkie spacery zabieram ją samą i na krótkiej smyczy. W domu pilnuję obydwu dziewczyn. Od tego jestem. Zresztą one obie ładnie współpracują ze mną. Rano trochę próbowały poszaleć ale dały się przekonać, ze to głupi pomysł. A teraz do jednej dotarło, ze ma wiekszą ochotę na polegiwanie a druga czuje, że coś jest nie halo i jest bardzo delikatna. Fajnie to wygląda bo przytula się do leżącej Agi albo chodzi za nią i sprawdza w jakiej sprawie ten spacer po mieszkaniu.

Katarzyna_Margo

Agata_Emi_Lili

Katarzyna_Margo

No to zadzwoniłam.
Przeprowadzony zabieg (a właściwie zabiegi) nie powinien prowokować kłopotów z pęcherzem. Możliwe, że Aga w taki sposób reaguje na stres. Jej pierwsze dni w moim domu potwierdzałyby to podejrzenie. Mam się nie martwić i zaczekać.
W sobotę (za tydzień) idziemy na zdjęcie szwów. Gdyby do tego czasu się nie uspokoiło to będziemy działać.

Doktor obśmiał to co nazwałam krwiakami. To zwykłe w takich przypadkach płaskie wybroczyny tworzące się na skutek pęknięcia drobnych naczynek w trakcie operacji. Krwiaki są wielkości mandarynki albo pomarańczy i są wypukłe. Gule po prostu. Piszę o tym z myślą o innych panikarzach, gdyby chcieli martwić się bez powodu.

Katarzyna_Margo

Agula ma się coraz lepiej.
Bryka jak sarenka, próbuje urządzać galopady ale jej nie pozwalamy. Wszystko na co daliśmy się naciągnąć to spacery w lesie na smyczy Sad

Godzinka i do domu chociaż Aga sprawia wrażenie, że mogłaby duuuużo więcej. Juz niedługo.

Szwy goją się ładnie. Nic nie puchnie i - o dziwo, zważywszy na jej żywiołowy temperament - nic się nie pruje. Brzydko wyglądają tylko te siniaki na brzuszku, zupełnie jakby ją ktoś obił. Ale i one za parę dni powinny się wchłonąć. Lekarstwa już skończone więc nie dokuczam jej zastrzykami.
Nie nadążam z praniem i cerowaniem ubranka ochronnego. Pogoda i Aga zawiązały spisek przeciwko mnie.

Mam wrażenie, że trochę schudła. Zwiększyłam jej porcje żeby nabrała chociaż troszkę ciała. Margotka wygląda przy niej jak dorodny kabaczek.

Agnes jednoznacznie określiła swoje preferencje zabawowe - piłeczki są the best! (ukłony dla Basyla). W sklepie zoologicznym juz z niczym innym nie kombinuję - każda nowa piłka witana jest z entuzjazmem. Pluszaki (te, które przezyły) pochowałam.
Troszkę odpuściłam szkolenie, nie krzyczcie proszę! Poza komendą "fe", ktora pada na spacerach najczęściej. Aga co prawda wymienia znalezisko na smaczki ale droga do niepodejmowania ich z ziemi jest jeszcze przed nami daleka. Klęską edukacyjną jeszcze bym tego nie nazwała ale i chwalić się nie ma czym. Z Margo poszło łatwiej. Popracujemy, obiecuję.

A zdjęcia ....hm, kiedy patrzę na piękne fotografie na forum to mnie telepie z zazdrości. Ja tak nie umiem. Nawet jak porobię, to na forum wklejam takie bździnki, ze trudno coś dostrzec.

Katarzyna_Margo

Acha, zeby nie było, że my tylko "lelum-polelum" i ogólnie wczasy mamy, to powiem co Agnes zna i wykonuje:
przywołanie - bez zastrzeżeń (reaguje na Agachodź, dziewczynydomnie i babyyyyyy!);
czekaj - jak wyżej, nawet z odległości kilku metrów;
zostań - nie uczone, sama załapała "przy okazji";
siad - zawsze;
łapa (nie packa!) - nawet nie proszona gdy czegoś chce;
daj - na wymianę;
zostaw - działa jeśli nie dotyczy czegoś do wszamania, wtedy zaraz jest następna komenda:
fe - skutkuje mniej więcej 7-8 razy na 10.
zabiegi pielęgnacyjne (kąpiel, czesanie, przycinanie pazurów) znosi bardzo spokojnie chociaż tego ostatniego wyraźnie nie lubi;

wczoraj zostały same z Margo na 6 godzin - nic nie zmajstrowały.

Katarzyna_Margo

Uprzejmie donoszę, że szwy zostały zdjęte.
Aga była dzielna jak zwykle. Dostała też małe wsparcie: nową piłkę od Agatki (hurra!) i smaczki na odwrócenie uwagi od sprzętów w dłoni doktora.
Wszystko jest w porządku, doktor zadowolony z efektów swojej pracy.
Bolesność ustąpiła, Agnes nie reagowała na manipulacje jej tylnymi łapkami. Chodzi zdecydowanie lepiej niż przed operacją. Jednym slowem: Agula została zreperowana Smile

Aby uczcić zakończenie leczenia pojechaliśmy na długi spacer do lasu. Wreszcie Aga poszalała bez smyczy i innych ograniczeń. I było jak trzeba - gonitwy, patyki i .... duuuużo błotka, w którym się cudnie tapla, leży, chlapie. Już nas nie interesują sterylne warunki, już można. Żeby nie psuć frajdy po spacerze nawet jej nie spłukałam. Wyschnie i się wykruszy. A na razie wygląda jakby chciala w pelni zasłużyć na przezwisko, którym ją czasem obdarzam. Wołam na nią "holenderka" (krówka) z racji wielkich oczu o cieplym łagodnym spojrzeniu. Teraz doszły do tego czarne łaty w komplecie Smile

) Tylko mi nie psujcie koncepcji mówiąc, ze holenderki są rude.

Jeszcze tylko jednego Aguli brak. Czas najwyższy żeby już miała swoje miejsce na ziemi i swoich ludzi do kochania. Na całe szczęśliwe życie.

Agata_Emi_Lili

Kilka fotek z lecznicy
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]