pożegnanie

Marta&Angus&Alma · Wysłany: Pon 22:10, 28 Mar 2016 Temat postu: pożegnanie

Chciałabym Was zapytać o jedną rzecz, która jest dla mnie bardzo trudna.
W obecnej sytuacji jaką mamy w domu, niebawem nadejdzie czas smutnego pożegnania :-(, nie wiem jak mam sobie z tym poradzić w przypadku reszty psiurów w domu. Czy mają być przy tym obecne? Jak to jest z pożegnaniem u zwierząt?

joanna_i_bohdan · Wysłany: Pon 23:57, 28 Mar 2016 Temat postu:

Marto to chyba indywidualna sprawa... Nasze psy były chyba dość stadnie związane, ale odchodziły pojedynczo, szukały sobie jakiegoś osobnego kątka w domu na tę chwilę. Wydaje mi się - ale jak powiadam - TAK MNIE SIĘ WYDAJE - że nie chciały innego psiego towarzystwa. My natomiast byliśmy z nimi w miarę możliwości do końca (oprócz tych, które odeszły we śnie bardziej z zaskoczenia). Trzymajcie się wszyscy bardzo...

Agnieszka i Edi · Wysłany: Wto 0:39, 29 Mar 2016 Temat postu:

Marto,

Wiem jak teraz jest Wam ciężko...
Patrząc na Almuszkę widzę Edzia, który też miał trudności z oddychaniem...
Najgorsze jest to,że przychodzi taki moment,że już nic nie możemy zrobić poza tym,że musimy im pozwolić odejść aby nie cierpiały...

Mam uczucie i teraz to wiem,że to zależy od psiaka.
Przy Edziulku do końca była Goldusia,a Morris z Lamią chyba nie do końca wiedzieli co się dzieje.
Goldi bardzo się lubiła z Edziem na spacerach zawsze razem się trzymali.
Natomiast Lamia po odejściu Edzia nie mogła sobie znalezc miejsca.Była osowiała, ciągle kładła się obok łóżka Edulka.
Żadne z nich nie zachowywało się natomiast tak jakby przeczuwało,że Edulek odejdzie, a może dlatego że wiedzieli ,że nie odchodzi na długo....
W tych najtrudniejszych chwilach pomaga wiara w to,że Oni odchodzą tylko w sferze fizycznej ,a ich dusza zostaje z nami na zawsze...
Edziulek codziennie pokazuje mi,że jest przy mnie.
Bądz blisko z Almuszką aby czuła Twoją miłość i nie była sama,a łatwiej jej będzie przejść na drugą stronę.

Pozdrawiam ciepło

Agnieszka i na zawsze ze mną Edzio.

agnes&nelly&schad · Wysłany: Wto 9:18, 29 Mar 2016 Temat postu: Re: pożegnanie

monika5s · Wysłany: Wto 13:57, 29 Mar 2016 Temat postu:

Marta ja też niedługo stanę przed taką decyzją i też nie bardzo wiem co robić bo nigdy wcześniej nie byłam w takiej sytuacji. Ja umówiłam się z moją wetką, że do mnie przyjedzie, chyba, że Guccio odejdzie sam w co bardzo wątpię bo on ma dużą wolę życia. Myślę, że zamknę pozostałe 3 psy w drugim pomieszczeniu, aby nam nie przeszkadzały w chwili rozstania.
25 marca odeszła mama Guccia, Furry Girl, za miesiąc miałaby 13 lat. Znajoma uśpiła ją bo pojawiła się niewydolność krążenia, arytmia duszności serce sie już wyczerpało i sunia już sie dusiła.

agnes&nelly&schad · Wysłany: Śro 10:29, 30 Mar 2016 Temat postu:

Nie chcę się wymądrzać i nie o to chodzi.
Mogę jedynie opisać jak ja to przeszłam przygotowując się na ten moment z Schade... przeczytałam - jednak nie pamiętam gdzie - że pies wyczuwa nasze emocje w takiej chwili i jeśli chcemy mu pomóc spokojnie odejść powinniśmy być spokojni, nie płakać i nie żegnać się zbyt czule, że nasz żal przyjdzie czas kiedy pies wyda ostatni oddech. Starałam się właśnie tak zrobić kiedy Schade usypiałam. Zawsze powtarzam, że miłość do psa musi być rozsądna. Nie można robić czegoś na siłę i choć to trudne decyzje sądzę, ze myślenie o psie do końca aby było mu najlepiej jest ważne.
Martuś, Monia - wiem, że ciężkie czekają Was chwile i że pusto będzie też po wszystkim i chciałabym Wam jakoś pomóc, jednak wiem że będziecie silne dla swoich złotek i podejmiecie nietrudną decyzję w chwili kiedy będzie to konieczne. Mogę jedynie Was wspierać z daleka i przesyłać moc ciepłych myśli.