Okiem psa - John Fisher

Piotrek

Witam wszystkich bardzo serdecznie jestem nowy na forum i chciałbym się przedstawić na imie mam Piotrek , żonaty dwoje dzieci od 3 lat jesteśmy posiadaczami ( nie złe słowo ) wiem PRZYJACIÓŁMI ( o to odpowiednie słowo ) wspaniałego Goldena Retrivera o imieniu Roy. Opisywać wszystkiego tu nie będę nie ten wątek, ale chciałbym wszystkim polecić książke

JOHNA FISHERA pt. OKIEM PSA

Wspaniała lektura dosłownie się ją zjada oczyma i jak się skończy zaczyna czytanie od nowa.

Krótko na podstawie tej książki mój kolega ćwiczył z Rottwailerem jeszcze nigdy nie widziałem tak ułożonego psa rasy uważanej za zabójczą Smile

. Pozdrawiam wszystkich
ps. Jeszcze jest druga pozycja tego samego autora równie ciekawa niestety nie dysponuje skanerem żeby wkleić okładkę książki.

Agata_Emi_Lili

Wybacz Piotrze, ale akurat ta książka nie jest godna polecenia, no chyba, że jako ciekawostka "przyrodnicza", jednak nie do stosowania w praktyce.
Pewnie nie wiesz, ale John Fisher pod koniec swojego życia, przejrzał na oczy, zrozumiał wiele spraw i wycofał się z wyznawanej teorii dominacji.

Katarzyna_Margo

Piotrek, jak by Ci to powiedzieć ....
Przeczytaj którąś z książek polecanych w tym wątku a zrozumiesz nasz brak entuzjazmu dla dzieł J.Fishera.
Mówisz, że skuteczne? A ja sądzę, że lepiej jest opierać swoje relacje z psem na zrozumieniu i budowaniu więzi niż na wymuszeniu i ustawicznym udowadnianiu kto ważniejszy. Też skuteczne a o ile przyjemniejsze Smile

Pozdrawiam Ciebie i Roya

Piotrek

Witam a ja dalej uparcie będe twierdził że ta książka dużo może dać przy wychowaniu swojego podopiecznego oczywiście zgadzam się że nie wolno przesadzić z tą dominacją bo wtedy pies nie jest psem. Jak by to powiedziec jak kazdy człowiek tak i pies musi wiedzieć co wolno a czego nie tymbardziej mieszkając w bloku.Pewnie niektórzy co zdecydowali się na trzymanie pasa rasy Golden niewiedzieli że jest to rasa myśliwska i że potrzebuje sie wybiegać i wyładować energie która w nim siedzi. I właśnie aby nieraz poskromić tą energie piesek powinien wiedzieć kiedy jest czas na zabawe kiedy na prace i w końcu na lenistwo Smile

. Ciekawi mnie kiedy teorie które teraz obowiązują w wychowaniu psa przestaną być aktualne bo do niedawna (nawet nie wiedziałem że coś się zmieniło) teoria pana J.F. była uważana za jedną z lepszych. Może ja kiedyś napisze książke jak pracowałem ze swoim kolesiem i wtedy moją teorią się wszyscy będą zachwycać .Pozdrawiam i miłego dnia

Agata_Emi_Lili

Piotrku, każda metoda wychowania jest skuteczna (nawet te nieaktualne i niewłaściwe). Pytanie zasadnicze do Ciebie jako opiekuna jest takie: czy wolisz wychowywać swojego psa metodami awersyjnymi, opartymi na strachu, przemocy i sile (pies będzie Cię słuchał, ale ze strachu przed Tobą) czy też lepiej nawiązać z psem więź opartą na zaufaniu, pozytywnych emocjach (pies będzie z przyjemnością z Tobą współpracował)?
Zapewniam Cię, że pozytywnym szkoleniem osiągniesz jeszcze lepsze efekty i dogadasz się ze swoim psem w każdej dziedzinie Waszego wspólnego życia.

Jerzy Kora

Od zawsze wiadomo że z niewolnika nie ma pracownika a tym bardziej przyjaciela. Określone zachowania można osiagnąć metodami awersyjnymi tylko że zajmuje to więcej czasu bo psiak w tym wypadku nie współpracuje i część szkolenia jest marnotrawione przez jego stres.

Piotrek

Oczywiście że wybieram metode pozytywną osobiście jeżdziłem z moim przyjacielem do psiego przedszkola , potem na tresure której zresztą nie ukończyliśmy min. ze względu na stosowane nieraz zaznaczam nieraz techniki czyli kolczatka, łańcuszki, i inne tego typu sprzęty właśnie mój piesek miał chodzić tam w kolczatce i jak zobaczyłem kolce jakie są dla niego szykowane powiedziałem żeby pan sobie sam założył to i nie koniecznie na szyje trudno pieniądze wydane ale męczyć stworzenia ja nie będe. I do tej pory są nieraz problemy z posłuszeństwem na dworzu ale tylko w sytuacji gdy spotka swoją koleżanke na spacerku ( sznaucerka miniatura ) i razem się zaczną ganiać i wariować oboje tracą kontakt z otoczeniem i brykają az im sił starczy można wtedy wołać oboje, fakt zerkną co od nich chcemy ale zaraz ruszają do swoich zajęć czyli ganiania się i zabawy. Może akurat to nie ten wątek ale wybaczcie może ktoś mi tu pomoże : Jak wiadomo Goldeny to żarłoki obdarzone bardzo dobrym węchem, co zrobić żeby nie żarł np. chlebka znalezionego na trawniku lub jakiś kostek wszystkiego tego co ludzie bez wyobrażni wyrzucają z domu. Kaganiec odpada w moim przypadku bo jak widze jego mine jak ma wyjść na spacer z parkanem na pyszczku to aż mnie skręca coś w środku i chyba się psina troche go wstydzi bo zaraz chce wracać do domu tak żeby go nikt nie widział Smile

Dziękuje za jakąkolwiek pomoc
ps. kopania na działce oduczyłem powolną i cierpliwą pracą aż musiałem zakładać nowy trawnik na działce może i jedzenia wszystkiego co spotka też się uda. I tak na marginesie żeby nie wyszło że jestem jakimś tyranem mój pies nigdy nie został uderzony , tylko cierpliwa praca i tak do dzisiaj choć nieraz mnie już palec boli od naciskania klikera Smile

)))

Gocha2606

A propos dyskusji - kto z Was poza Piotrkiem, czytał "Okiem psa"?
Mam e-book, ściągnęłam kiedyś przez ciekawość, mogę udostępnić.

Teoria przestarzała, natomiast J.Fisher , pomimo, że wszystko tłumaczył dominacją i hierarchią stada wilczego, NIE polecał awersji, a jedynie pewne zasady.
Dlaczego to w pewnych wypadkach działa?
Bo porządkuje świat psa. Niektóre zasady są bezsensowne, ale niektóre mogą być przydatne np. to, że pies nie przechodzi pierwszy przez drzwi z domu/ bloku. Nie dlatego, że dominuje, ale dlatego, że nigdy nie wiemy, jakie niebezpieczeństwo czyha za tymi drzwiami i co może się stać, kiedy pies wybiegnie na ulicę bez naszej kontroli.
Nie żegnanie ani nie witanie się z psem - tak, w pewnych wypadkach, psom nadmiernie emocjonalnym albo cierpiącym na syndrom separacyjny to pomaga. Ale nie dlatego, że to dominacja.
I tak dalej i tak dalej.

Na jednym z kursów trenerskich oglądaliśmy filmik ze szkolenia psów prowadzonego przez Johna Fishera z okresu " po przełomie" czyli po zanegowaniu przez niego TD i wiecie co?
Szok.
Szkolenie pozytywne w każdym calu, zero dominowania i podporządkowywania psa, praca z nagrodami takimi, jakie stosujemy do dziś, stopniowa nauka i stopniowe dodawanie rozproszeń.
Jak się okazuje J.Fisher nie był aż takim potworem, za jakiego go wielu uważa Wink

marta.bajowa

Czytałam zarówno Fishera jak i Fennell (stoi do dziś na półce). Mnie właśnie Ci autorzy pokazali, że awersja jest paskudną rzeczą. Tam przeczytałam, że psa wcale nie trzeba karać (jak uczono na "szkoleniu"). To od przeczytania tych książek zaczęłam szukać, szperać, uczyć się i powoli rozumieć swojego psa. Co prawda przez chwilę był dla mnie wilkiem Wink

ale po pewnym czasie zaczęłam czytać, że teoria dominacji jest niekoniecznie tą właściwą, zgłębiałam wiedzę i tym sposobem od ładnych paru lat do dziś stosujemy "teorię zaufania" Smile

Porady związane z teorią dominacji skutkują chyba jedynie dlatego, że powodują wprowadzenie pewnych rytuałów. A że niektóre rytuały są nie za mądre to już inna sprawa Wink

Jednak jak wiadomo, dla psiaka przewidywalność to ważna sprawa, więc mamy gotowe rozwiązanie dlaczego wiele ludzie uważają, że teoria dominacji jest skuteczna.

Katarzyna_Margo

Gocha2606